Önsöz Hayat bazen insanın nefesini boğazında düğümleyen yükler bırakır. Bazen tek bir gün, ömür boyu taşınacak bir lanet olur. Aras Kaya Demir için 21 Ocak öyle bir gündü. Bir yanda doğan bir evlat, diğer yanda intihar eden bir eş… Bir yanda hayatın en masum gülüşü, diğer yanda en ağır vedası. O gün, gökyüzü siyah bir perde gibi çökmüştü üzerine. Ve o günden sonra Aras’ın hayatı artık sadece iki kelimeyle yazılacaktı: Kan ve kayıp. Ama bu hikâye sadece bir babanın karanlığıyla değil, bir kız çocuğunun ışığıyla da başlar. Çünkü bazen en küçük eller, en büyük yaraları sarar.