Bazı anlar olurdu. Dudaktan çıkan sözlerin, kalpten hissedildiği zaman gerçeğe dönüştüğü o an. İnsan geceye fısıldar ve gerçekleşeceği zamanı bilmez, sadece bekler, bekler ve bekler. Seth, geceye fısıldarken o kehanetin neye benzediğini bilmiyordu. Nil, o defteri okumadan önce o kitabın dilini anlayabileceğini bilmiyordu. İkisi farklı zamanlarda kaplten dilek dilediler, gerçekleşeceğini bilmeden. Kim bilir, belki de gerçekleşmesini beklediğimiz her şey kalpten dilenmeyi bekler. ©atım|2025

❝ Nil de yandı ben de. Nefertari`den sadece öfkem kaldı geriye. Bir de gözlerim. Ablamın yanına kendimi gömdüm, annemin günlüğünü son bir kez öptüm. Kendimi de böyle öldürdüm. ❞