15 yıl önce yaşadıklarının getirisini hâlâ çeken Hayat ve karşısına en umulmadık anda çıkan Turhan`ın hikayesine hoşgeldiniz.

"Bir kalbe iki aşk da sığıyormuş sevgilim; bir vatan bir sen..." Küçüklüğümden beri bir kalbe iki sevginin sığacağına hiç inanmazdım. Bir sevgi varsa bununla yetinmeliydik. Biri varsa diğeri eksik olmalıydı. Annem varsa babam,babam varsa annem olmayacaktı. Böyle de oldu. Hayatımın hiç küçümsenemeyecek kadar büyük bir bölümünü buna inanarak geçirdim. İki sevgiyi asla aynı anda hissetmedim. Bir kalbe iki sevgi sığmıyordu buna emin olmuştum. Sonra gerçek ailem geldi. Bana bir kalbe iki sevginin sığacağına inandıran annem ve babam vardı. Abilerim,hatta kardeşim bile vardı. Çok sevdiler, çok istediler. Anne,baba ve çocuktan oluşan o ailenin içine düşmek beni hiç olmadığı kadar afallattı. Ne yapacağımı asla bilemedim. Ailem vardı bu çok güzel bir şeydi. Abilerim benden nefret ediyordu bu çok kötü bir şeydi. İçine düştüğüm bu ehvenişer yani kötünün iyisi hâli kendi içimde çok uzun sürdü. Ne onlara kendimi açabildim ne de aramızdaki duvarları indirebildim. Beceriksizce kendi çapımda sevdim onları yalnızca. İçimde kimseye hissettirmediğimi sandığım savaşım hiç bitmedi ama ben hepsini çok sevdim. Zaman gerçekten her şeyin ilacıydı. Birdenbire kaldıramadığım o duvarlar kendiliğinden yıkılmaya başlayınca daha iyi anladım bunu. Bir şey istediğimiz anda olmuyorsa zorlamamak gerekiyordu. Daha güzel daha doğru bir anda bizi öyle veya böyle buluyordu. Ve bunlar olurken tüm savaşlarımın, gözyaşlarımın ve acılarımın şahidi ve mükâfatı olan adamlar benimleydi. Şahit abim, mükâfat sevgilim. Abimle kurduğumuz küçük dünyamıza inat,bizden bağımsız kurulan büyük dünyayı ben çok sevdim. 21/09/2021 💫 Kapak: @okyanus_grisi Bu bir KURGU`dur. Gerçek meslek, kişi ve kuruluşlarla alakası yoktur. Aile+aşk kurgusudur💙

KİRAZ MAHALLESİ🍒 Her mahallenin kendine özgü bir kokusu, bir rengi, bir sırrı vardır. Kiraz Mahallesi ise, umutla acının, sevdayla mücadelenin, geçmişle geleceğin kesiştiği bir yerdir. Yaren Çetinsoy, hayatın yükünü sırtında taşıyan genç bir kadındır. Bazen suskunluğu ile konuşur, bazen gözlerindeki derinlikte sakladığı sırlarla... Onun hikâyesi yalnızca kendi kalbinin değil, bir mahallenin kaderini de fısıldar. Çünkü kimi insanlar geldikleri yeri değiştirmez; varlıklarıyla oraya yeni bir ruh kazandırırlar. Kiraz Mahallesi`nin taş sokaklarında yankılanan her adım, aslında insanın kendi iç yolculuğuna da ışık tutar. Burada küçük görünen anlar, büyük anlamlar taşır; sıradan bir tebessüm bile yeri geldiğinde bir kalbi İyileştirir. Bu kitap, bazen en büyük gücün sessiz kalmakta değil, kalbini açabilmekte saklı olduğunu hatırlatır. Ve Kiraz Mahallesi, her satırında bize şunu söyler: "İnsan, en çok kendine tutunarak ayakta kalır... ve bazen kader, hiç ummadığın bir sokak başında seni bekler."

Talya bir alfadır. Üstelik saklaması gereken çok fazla sırrı vardır. Peki ya bu sırlardan biri vampirin tekine mühürlenmeyi barındırıyorsa... Talya her seferinde daha fazla ne getirebilir ki başıma derken sizce başına neler gelmiş olabilir? Sürüsüyle yeni bir başlangıç yapan Talya acemiler bölgesine doğru bi yol çizer. Peki bu yolda onu neler beklemektedir?

Evet... aile herşeydir fakat bir ailen varsa.

İstanbul... sokaklarında hapsedilmiş düşüncelerin süründüğünü ve çiçeklerinin kanla sulandığı karanlık şehir. Her köşesinde korkuyu, ihaneti saklayan bir gölge var. Duru Ceylin Öztürk. Gündüzleri bir cerrah, geceleri maskesini takıp hükümete meydan okuyan genç bir kadın: Kasırga. Ve onun karşısında, en az kendisi kadar tehlikeli, maskesinin ardında sırlar taşıyan bir adam: Fırtına. Aynı düşmana karşı, farklı intikamlarla yan yana gelen ve maskelerinin ardına saklanan iki yabancı isim... Fakat maskeler düştüğünde, birbirlerine mi güvenecekler, yoksa birbirlerinin en büyük düşmanı mı olacaklar? İntikam, gerçekten özgürlüğü getirir mi?Yoksa sadece daha büyük bir yıkımı mı çağırır?

Eylül`ün başı büyük beladaydı. Beladan kurtulmak için girdiği yolda ise aşkı buldu. ----------- Sorgu odasının kapısı açıldı, içeri biri girdi. Gelen kişinin yüzüne bakınca `Burada ne işi var?` diye düşündü Eylül. "Ne oldu Ekin?" Ekin mi? Ama adı bu değildi ki.

Gençlikte başlayıp 7 yıl önce yarım bırakılan bir aşk hikayesi. Yıllar sonra yeniden karşılaşan iki eski aşık. Kırgınlıklar, pişmanlıklar ve gönül yorgunlukları her şey hala yerli yerinde miydi? Yerindeydi, peki ya aşkları o hala yerli yerinde miydi?

bir tim ve bir kız bebek bir gece vakti askeriyenin lojman kapısına bırakılan bir bebek ve görevden yeni dönmüş 4 kişilik bir tim. Ay timi.

Bu bir oyun kazan yada kaybet bu kadar basit ama bu oyun bir çok kişinin hayatından bir şeyler aldıysa anne baba abi kardeş gibi intikam hem onların hem de onların için uğraşanlar içinse duygusal boşluklardan doğan aşklar yılladır kavuşmayanların aşkı yılladır aşkın dibini görenler yılladır aşkı için değişimler yapanlar burası yön ve bizim yönümüz: intikam aşk özlem aile mutluluk

“Çul Çürüten”, yalnızlıkla büyüyen bir ruhun, ait olduğu yeri bulma mücadelesini anlatıyor. Karışan bebekler kurgusuyla merak uyandırırken; sevgi, aidiyet ve içsel dönüşüm temalarıyla kalplere dokunuyor.

Onlar iki yabancıydı… Biri vatan nöbetinde bir asker, Diğeri sabrın en sessiz hâliyle sınanan bir öğretmen. Dualar bir yerde birleşti. Kalpler bir ayetin gölgesinde buluştu. Ve aşk, en derin yerden filiz verdi.

Karen`in acı çekerek yeri gelip sevinerek ama hicbir zaman kendisinden taviz vermeyerek yasadigi hayatin yalan oldugunu öğrenmesi.

Yıllar sonra ise kader onları tekrar bir araya getirecekti. Mirhan çocuklu aşkı olduğunu bilmeden Liyanın habersiz resimleri çekecek ve bir kez daha aşık olacaktı. Liya Yeşil gözlü çocuğu hiç unutamamıştı. Çünkü ona söylediği şarkıyı unutamamıştı. “Teklif ediyorum benimle evlenir misin?” "Geçmişim,çocukluğumun, geleceğim gözümün önünde tek tek ölüyordu. Oysa ben vuslatı beklerken, kalbimden hançer yemiştim."

“17’nde 27’nde hepsi benim Çiçek. İster kabul et ister etme buna kader bağı der tüm ülke.”

Vali olan babası yüzünde Bebekken kim olduğu bilinmeyen insanlar tarafından kaçırılan Eralp üç yaşlarındayken Bedeninde ve ruhundaki onlarca yara ile gerçek ailesine kavuşur ve onun yokluğunda yollarini ayıran anne ve babası ile aynı evde yaşamaya başlar. Eralpi kim kaçıdır ? Peki ya Anne ve babası tekrar Birlikte olucaklar mı ? En önemlisi minik Eralpin yaraları iyileşecek mi ? Bunlar ve daha fazla onlarca soru işaretinin cevabını arayacağımız kocaman bir evrene hoşgeldiniz.

Tuna, biraz inatçı, deli, kendi bildiği yoldan giden bir genç adam. Sıla`dan bahsedilince hep önünü kapatıyor, ama hayat sürprizlerle dolu. Beklenmedik duygular kalbinde filizlenirken, aşk onun da kapısını çalıyor. Komik, duygusal, cesur ve biraz da karışık anlarla döşeli bir yolculukla dolu bu hikâyeye sizleri de bekleriz.

" aptal ! " dedim omzuna vurup " aptalsın aptalın tekisin ! " diyip ayağa kalktım . Oda kalkıp " ayra yapma yüzünü bana dönme ne olursun yapma aşkını içinde yaşa de senelerdir yaptığım şeyi devam ettiririm ama arkanı dönme bana abinin arkadaşıyım abin olarak görüyor olabilirsin beni " dedi dönüp ona tokat attım . " aptalsın devran korkmaz korkağın tekisin ben burda senin için kahrolurken beni sevmiyor diye istemiyor diye gecelerce ağlarken aptalca bi nedenden başkasına aşıksın diye ağlarken telefonunu açmıyorum bana ihtiyacın varken deli gibi ağlıyorum bana başkasını sevdiğini söyleyeceksin diye aşkından kahroluyorum " diye bağırırken göğsüne vurup onu itekliyordum birden beni tutup dudaklarıma yapıştı .

Gökçin babasız büyümüş bir çocuktu ta ki annesi onu babasına teslim ettikten sonra

Eşi ölmüş ve küçük bebeği ile ne yapacağını bilmiyordu. Ta ki onu terk ettiğini sandığı ailesi karşısına çıkana kadar.

"Ya kötü adam,yeşil gözlü kadına aşık olduysa?" Dedi,sorarcasına. Gözlerim dedigi cümlenin şaşkınlığı ile açıldı. Donup kaldığım sırada ellerimde,ellerini hissettim. "Kalbine dokunan tek kişi olmak istiyorum."

- "Konuşmayacak mısın yüzbaşı ?" ...... -"Peki, ama şunu aklına sok yüzbaşı Seyit Ali Demirkan. Sen ne kadar suskunluğuna devam edersen et ben asla pes etmeyeceğim"

İnsan neydi? Hiç kendinize bunu sordunuzmu ben neyim? Kimim? Ben çok sordum.Yanlız başıma ağladığım gece,Soğuktan titrediğim gece ama hiç bir zaman tam bı cevap alamadım sorularımın. Kim olduğunu merak edenlere Yada hayatının hızından yorulup dinlenmek isteyenlere gelsin bu kitap... Sizde hoşgeldiniz

"Pis herif!" "O numara benim hakkım!" "Resmen numaramı çalmışsın ya!" "Hırsız!" ?: Ne diyorsun ya?! ?: Ne numarası? ?: Yanlış numaraya yazmışsın kardeşim.

1999’un o uğursuz sabahında deprem sadece binaları yıkmadı… henüz birkaç günlük olan bir bebeği de ailesinden kopardı. Yıllar geçti. Ece, o depremde hayatta kalmış bir bebek olduğunu bilmeden başka bir aileyle büyüdü. Ta ki bir gün… karşısına üç yabancı çıkıp şu cümleyi kurana kadar: “Sen bizim kardeşimizsin.” Ece o an evlatlık olduğunu öğrendi. Ve yıllardır ait sandığı hayatı, bir anda tuzla buz oldu. Ama işin tuhaf yanı şu: o gün sadece bir gerçek ortaya çıkmadı… bir hikâye başladı. Çünkü ece’nin kalbinde en çok yer kaplayan kişi olan çocukluk arkadaşı rüya da bu ailenin içine dâhil oldu. Ve birbirine kan bağıyla değil, kalple bağlanmış iki kız kardeşe dönüştü. Şimdi bu evde: ▫️ geçmişin yasını tutan ama geleceğe tutunan bir rüya, ▫️ “Aşk`la işim olmaz” diyen bir çağrı, ▫️ yıllar sonra ilk kez kalbi atmaya başlayan bir ece, ▫️ ve kalbini asla kapatamamış bir tarık var. Bu bir aşk hikâyesi değil. Bu: > bir kayboluşun nasıl bir aileye dönüşmesinin, kalpten kalbe uzanan yolların nasıl bir ömürlük iyileşmeye dönüşmesinin hikâyesi. “Bazen bir deprem sadece binaları değil… senin sandığın hayatı da yıkar. Ama bazı yıkıntıların altında, yepyeni bir aile doğar.”