Zeynep, küçük yaşlardan itibaren hayatın zorlu yüzüyle tanışmış, ailesine destek olabilmek için gençliğini işlerle geçirmişti. Üniversite hayali ertelense de asla vazgeçmemiş, sonunda kazanmayı başarmıştı. Tam her şey yoluna girmeye başlamışken, üçüncü sınıfın sonunda annesini kaybeder. Zeynep’in tek dayanağı olan annesi artık yoktur. Babasının onu, kendi yaşında bir adamla evlendirme isteği ise bardağı taşıran son damla olur. Kaçmaktan başka çaresi kalmayan Zeynep, bir gün kendisini ölümün eşiğinden kurtaran Aras’la yollarının yeniden kesişeceğinden habersizdir. Belki de bu karşılaşma, hayatının en büyük sınavı olacaktır… "Kimi zaman bir kaçış, aslında yeniden başlamaktır..." Kitabımın tüm hakları saklıdır izinsiz olarak kopyalanması ve paylaşılması durumunda gerekli işlemler başlatılacaktır bilginize.

Gerçek ailem kitabından baya farklı,yazdığım ilk kitap şans verirseniz sevinirim

Rahnümâ : Yol gösteren, kılavuz... Kendine Gel!! Adlı kitabın ikincisidir. Kapak Tasarımı : @madamnisa 🌸🌸 Gerçek kurum ve kişilerle alakası yoktur. Tamamen kurgudur.

17 yıl boyunca gerçek ailesinden ayrı kalan inci gerçekleri öğrendiğinde annesi ve babası onu istemez ve gerçek ailesinin yanına gitmek zorunda kalır ama ailesi mafyadır (klasik aile kurgusu)

Klasik gerçek ailem kurgularından biri ama bazı farklılıklar var. Mesela en yakın arkadaşının kuzeni çıkması gibi. Hem ailesi ile anlaşmaya çalışan hemde arkadaş grubuyla uğraşan bir kız Defne. Bakalım bu serüvenin sonu nasıl bitecek?

Nil’in bir anda altüst olan hayatına giren Barış ile beraberinde getirdiği gizemi, işleri daha ne kadar karmaşık bir hale getirebilir?

Ben Adenya Kara. Soyumuz kara değil ama kaderimiz kara be abla... Yedi yaşında babamı toprağa verdim. Ondan kısa bir süre sonra annemi bir mezar daha yanına... Geriye kim mi kaldı? Bir ben. Bir de abim Asil Kara. Hayat bizden çok şey aldı. Ama bizi birbirimizden alamadı. Ta ki... kader yine hayatımıza burnunu sokana kadar. Kader sandığım şey her geçen gün kedere dönüşüyordu...

“Yakacağız… Geriye sadece küllerimiz kalana kadar yanacağız.” Gözlerini kapattı, tenine daha çok sokuldu. Dudaklarından dökülen her kelime, zihinleri kazıyan bir yangına dönüştü. “Yapma… yanarız.” Ama çok geçti. Aşkları bir kıvılcımdı, ve o kıvılcım şimdi her şeyi yakıyordu. Şakağına kondurduğu öpücük, bir lanet gibi işledi içine. “Anka olup küllerimizden yeniden doğacağız.” Beden, bedene değdiğinde şehir cayır cayır yanıyordu. Pencereden dışarı baktığında gördüğü manzara nefesini kesti. Pisliklerin, ihanetlerin, kanın hüküm sürdüğü şehir, şimdi alevler içindeydi. Ve o fısıldadı: “Bebeğim… Senin için dünyayı yakacağım. Bu daha başlangıç.”

"𝘽𝙚𝙮𝙖𝙯 𝙗𝙞𝙧 𝙠𝙖𝙡𝙥, 𝙜𝙚ç𝙢𝙞ş𝙞𝙣 𝙢𝙖𝙨𝙪𝙢𝙘𝙖 𝙮𝙖ş𝙖𝙣𝙢ış 𝙖𝙣ı𝙡𝙖𝙧ı𝙣ı 𝙩𝙖şı𝙧; ç𝙤𝙘𝙪𝙠𝙡𝙪𝙠 𝙖ş𝙠ı 𝙞𝙨𝙚 𝙯𝙖𝙢𝙖𝙣ı𝙣 ö𝙩𝙚𝙨𝙞𝙣𝙙𝙚 𝙝𝙚𝙥 𝙪𝙣𝙪𝙩𝙪𝙡𝙢𝙖𝙯 𝙠𝙖𝙡ı𝙧."

İki farklı yol, iki farklı hayat, iki ayrı kader... bir gece, birbirine dolandı. İkisinin de bilmedikleri bir şey vardı. Kader onları çoktan birbirlerine bağlamıştı. O gece, yalnızca bir başlangıcın perdesi aralandı. Bir düğüm çözüldü ve ikisi de aynı çizgide buluştu. Çünkü geçmiş, onların hikayesinin başlamasını bekliyordu.

Bir uçurum Bir ölüm Bir intihar Bir oyun Ve İki Yabancı... Geçmişin hataları, geleceğin seçimleri, Verilen kayıplar, solup giden hayatlar, Örülen kader ağları, birleşen yollar. Yaralı yürekler, Kırık kalpler, Dostlar ve aşklar, İhanetler, pişmanlıklar. Peki ya son? Son... Son, belki de bu hikâyede en baştan belliydi.

Hep erkek mafya mi okuyacaz biraz da kadın mafyalarin adaletini okuyalım ... Buyur gel içeri 👋🏻 Lina` nin atesiyle yanmaya hazır mısın?

Gözümden düşen göz yaşımı eliyle tuttu ve parmağından aşağı akmasını izledi, bu yaptığı tuhafıma gitse`de aldırmadım ve yeniden önüme döndüm. "Larmes." Dediği ile ona döndüm ve anlamsızca bir bakış attım suratına. Ne demek istiyordu ki? Bakışlarımı görünce hala havada tuttuğu parmağını gösterdi ve tekrar konuştu. "Göz yaşları..."

"Pis herif!" "O numara benim hakkım!" "Resmen numaramı çalmışsın ya!" "Hırsız!" ?: Ne diyorsun ya?! ?: Ne numarası? ?: Yanlış numaraya yazmışsın kardeşim.

"Ben bu hayatı istemedim.." "Üzgünüm malysh, seni ben yanımda istedim.." "Sen katilsin.." "Bir tek senin olmayacağım.." "Senden nefret ediyorum!" "Seni sonsuz bir aşkla seviyorum lyubov moya!" OKUNULMASI GEREK! NOT1: Hikayenin isminin anlamını geçtiğimiz bölümlerde öğreneceksiniz, daha da ilginç olsun diye önceden bilgi vermek istemiyorum..) NOT2: Bu hikaye Rus mafyasıyla ilgili olduğu için bazı rus kelimeleriyle karşılaşacaksınız. Ama bölümün hemen sonunda kullanılmış kelimelerin anlamları verilecekdir..) NOT3: Başrol kadın Azerbaycanlı olduğu için bazı azeri kelimeleriyle de karşılaşacaksınızdır. Onların da anlamını bölüm sonunda vereceğim..) NOT4: Hikaye 18+ ve yaş aralığı, küfür ve şiddet içerir. Bunları göz önünde bulundurarak hikayeye başlarsanız daha iyi olur..) NOT`ları okuduğunuz için teşekkürler.. İyi eğlenceler arkadaşlar..) Başlama tarihi : 01.03.2024 Bitme tarihi :

Bir görev... Bir mağara... Ve kaderin değiştirdiği bir hayat... Atmaca Timi, esir düşen masum çocukları kurtarmak için ölümüne bir göreve çıkmıştı. Kurşunların arasında, yıkıntıların içinde, karanlığın kalbinde saklıydı umut. Komutanın karanlık gözleri o mağarada küçücük bir bebeğe takıldığında zaman bir an durdu. O an sadece bir kurtarma operasyonu değildi artık; o an bir hikâyenin başlangıcıydı. Bazen bir bebeğin nefesi, bir timin kaderini değiştirir. Bazen bir gönül bağı, savaşın ortasında bile bir ışık yakar. Ve bazen... karanlıkta doğan bir ışık, insanın en derin yarasına merhem olur. "Bazı bağlar gözle görülmez, kalple hissedilir." Ve işte bu bağ, gecenin en karanlık anında doğan bir umutla yazıldı... ❗❕‼️ şiddet vs. Vardır sadece taciz tecavüz gibi olaylar yok bilginize ‼️❕❗

Ben Alya 17 yıl sonra gerçek ailesine kavuşan Alya 17 yıl boyunca acılarla büyüdüm ailem zannettiğim kişilerin yüzünden. hiç bir zaman çok fazla dayak yemedim ben de büyük yaralar açmadılar dayakla dövmekle ama sevgisiz bir şekil de büyüttüler oysaki en büyük yara sevgisizliktir

Bebekler karıştı klasiği. Açelya`nın yeni hayatını anlatıyor. Göz atarsanız sevinirim.🤍 Ayrıca düzenli bölüm atıyorum.💕

Maria Romanov, teröristlerin elinde aylarca esir kaldıktan sonra, üzerine yapılan deneyler ve patlayan bir isyan sonucu ölümüne terk edilir. Miran Alpkan Bozkurt, Parla`yı ölü sanarak yıllarca onun kaybıyla yaşamaktadır. Fakat, yıllar sonra Parla, Maria adıyla karşısına çıkar. Eski kimliğini unutmuş ve yeni bir hayat kurmuş olan Maria, eski terör örgütü başının tehdidiyle karşılaşır. Miran, vatanına olan sarsılmaz bağlılığı ve Maria`ya duyduğu koruyucu sevgiyle, örgütü yok etmek için görevlendirilir. İki zıt dünyadan gelen bu iki insan, geçmişin sırları ve aşkın gücüyle örülü bir mücadeleye girişir. "Künye" geçmişin sırlarını, kahramanlık, kayıplar ve aşkın gücünü keşfeden iki karakterin hikayesidir.

Ahu Bade Aslan, sessiz bir kaçışla Berceste Mahallesi`ne gelir. Geçmişin yükünü sırtında taşırken, onu bekleyen Baran Yiğit Aldinç ile yolu kesişir. İkisi de kendi yaralarına sığınırken, bir görev onları yan yana getirir. Ve bazen en iyi roller, gerçeği saklamaz… ortaya çıkarır. Berceste Mahallesi artık bir yer değil, bir hatıra... Bir aşkın, bir direnişin ve bir kadının yeniden var oluşunun hikâyesi. ------------- Yeni bir mahalle, yaralı bir kalp ve geçmişe karışmış sırlarla dolu bir görev… Ahu Bade Aslan, Berceste Mahallesi’ne sığınırken sadece yeni bir hayata değil, beklenmedik bir aşka da adım atar. Baran Yiğit Aldinç’le yolları kesiştiğinde ise gerçek ile rol arasındaki çizgi silinmeye başlar. Berceste Mahallesi… bazen bir sokak, bazen bir sığınak, bazen de kalbin tam orta yeri.

ATATÜRK: arkadaşlar! Gidip. Toros dağlarına bakınız, eğer orada bir tek Yörük çadırı görürseniz ve o çadırda bir duman tütüyorsa, şunu çok iyi biliniz ki bu dünyada hiç bir güç ve kuvvet asla bizi yenemez.

Bir çocuğun hayatı, bir günde değişti. Beş yaşındaki Eşay’ın hikâyesi acıyla başlıyor. Bu sadece bir başlangıç…

İnsanın canını en çok ne yakar? Arkadaşla kavga? Aşk acısı? Anne baba kavgası? Ya da azıcık taze yenen azar? Herkesin canına tak eden nokta farklıdır. Buna göre çektiği acının da derinliği değişir. Fırtınalar kopar içinizde ve o acı öyle bir siner ki en derinlerinize, kimse içinizde ne fırtınalar kopardığını tam olarak kestiremez o acının. Ama bir gün öyle biri girer ki hayatınıza tam da o fırtınanın soğuk yeller estirdiği kalbinize; işte o insan anlar sizin fırtınanızı nasıl dindirmesi gerektiğini. Kader dediğimiz olgu, `Her şerde bir hayır vardır.` sözünü yüzümüzde acı bir tebessümle bize öyle bir anlatır ki, bir yanımız buruk bir acı ile kıvranırken bir yanımız içimizdeki fırtınayı dindiren insana sıkı sıkı bağlanmak ister ve bağlanır da nitekim. O yüzden kemerlerinizi iyi bağlayın, İstanbul`un en nadide semtlerinden birinde prensesler gibi büyümüş Erva-Eylül Sözeri kardeşlerin karşısına Karadeniz`in hırçın dalgalarıyla yetişmiş Yaman-Yağız Mertoğlu kardeşler çıkarsa ne olur görelim. Ve unutmayın; Herkesin hayatı hiç ummadığı anda değişir. Bir de; Her şeyden önce `Destek Olmaktır` AŞK.

"Bir Öpücüğün Bedeli" Özet: Kore’de yalnızlığı tattı, dışlandı, sustu... Ta ki bir lanet onu kalbiyle sınayana dek. On günü var… Gerçek bir aşk öpücüğü ya ruhunu kurtaracak ya da onu sonsuza dek hapsedecek. Peki, gerçek aşkın izleri nerede saklı?

Aile kurgusu. Öz kızlarını öldü sanan aile, Üvey kızlarını çok seven aile, Her şey ortaya çıkarsa sonra ne olur? Derin öz ailesin kabul edecek mi? Ya Derin’i ailesinden koparan kişi tanıdıkları biriyse, her şey açığa çıkınca ne olacak? Not, az miktarda bazı bölümlerde argo, küfür ve şiddet bulunmaktadır. *** Hikaye tamamen bana aittir. Kendi hayal gücümün ürünüdür. Fotoğraflar Pinterest’den alınsada kendim birleştirmiş olup, kurgunun ismi tamamen şahsıma aittir.