Bir vampir olan min joon un tamamen aşk insanina dönüşüp olaylar yaşamasıni anlatan bir vampir kitap türüdür

herkes tarafından nefret edilen kız ormanda kaybolur ve bir şato ile karşılaşır şatoda vampir kabilesine aitdir kabilenin başkanı bu kıza aşık olur ve bu kıza vampirmi değilmi diyerek bı test yapılır kızın ise peri kabilesina ait olduğu oratay çıkar ancak vampir kabilesinin başkanı kıza aşık olduğu için bunu herkesten saklar ve bir gün ortaya çıkar

Ailesi küçük yaşta ölen ve biyolojik ailesinin beş yaşındayurda vermesiyle başlıyor herşey (yurt vampir peri vb. )neler olacağını okuyunca gidecez güzel bişey olurumarım💣👍🏻

Mafya geçmiş Aşk ve Seyahat...

"Her şey Fransaya taşınmam ile başladı..."

Sonunda, ekran yeniden ışıldadı. Bilinmeyen numara: “Geçmişten bir hatıra, unutmuş olabilirsin ama ben unuttum sanma.” Bu cümle, içimde bir şeyleri yeniden harekete geçirdi. Korkuyla karışık bir merak hissettim. Unutmak istediğim ama içimde hala derin izler bırakan bir şeyler vardı. "Ne demek istiyorsun?" diye düşündüm ama kendimi daha fazla açmak istemiyordum. Bett yanımdan ayrılmaya hazırlanırken, bana doğru döndü. "Cidden önemli bir şey mi bu? İstersen mesajı görmezden gel," dedi, ama o sırada bir şey beni durdurdu. İçimdeki merak, korkunun çok ötesine geçmişti. Bir yandan Bett’in sözleriyle gerilimi daha da artırırken, diğer yandan içimdeki ses, geçmişle yüzleşmenin kaçınılmaz olduğunu fısıldıyordu. “Yanıt vermeliyim,” dedim kendi kendime. Başka seçeneğim yok gibiydi. Bilinmeyen numaraya cevap yazdım: “Hatırlamıyorum, ama merak ediyorum. Ne istiyorsun?” Mesajı gönderirken, içimdeki tedirginlik bir nebze de olsa azaldı. Yanıtın ne olacağını bilmeden beklemek zorundaydım, ama bu sefer daha kararlıydım. O an, Bett’in yüzündeki endişenin yerini belirsiz bir anlayış aldı. "Senin kararın," dedi, ama ben o an karar vermiştim. Geçmişimle yüzleşmek zorundaydım; belki de bu, kaybolmuş hissettiğim yolları yeniden bulmanın bir yoluydu. Ekranda bir yanıt belirdi: “Beni hatırlamıyorsan, belki de bir yerden başlamalıyız. Bir hatıra paylaşmak istiyorum.” Bu cümle, içimdeki korkuyu tırmandırırken, aynı zamanda bir merak ateşi yaktı. Hangi hatıra? Hangi geçmiş? Geçmişimle ilgili bu yeni ipuçları, beni nereye götürecekti? Kendimi hazırlarken, bu mesajın hayatımı nasıl değiştirebileceğini düşündüm. Belki de kaybettiğim bir parçayı bulacaktım; belki de yüzleşmem gereken bir gerçek. Zihnimdeki belirsizlikler, beni bu yola itiyordu ve artık geri dönüş yoktu.

Seni bulmak bu kadar zorken bir daha kaybedeceğimi mi sanıyorsun...

05.08.2023 öldüğüm günün tarihiydi bu. Evet ben ölü bir kadındım ve bir o kadarda güçlü bir kadın. Bir gecede hayatım alt üst olmuştu. Kehanet gerçekti. Vampir olmuştum, savaş çanları hiç olmadığı kadar şiddetli çalıyordu. Bir vampirden daha fazlasıydım ben. Kurtarıcı. Ya kendimi feda edecektim ya da hiç görmediğim; kendi kanımdan, canımdan olan onu. Her şeyin sorumlusu oydu ama bedelini ödetecek ya da ödeyecek olan bendim. Bedel ödetmek için bedel ödemek gerekirdi ve ben fazlasıyla bedel ödemiştim. Ya o, ya ben. Gecenin çocuklarıyla beraber insanlığın yok olmaması için bir savaşa giriyorduk. Bu savaşta; ya yok olacaktık ya da yok edecektik. Bu savaşta Gecenin Çocuklarıyla beraber misin?

Bu yazı efsanevi kan emici varlıklar olan vampirler hakkında yazılan vampir yapısını ve tarihini aktaran bir eserdir. Okuyuculara iyi okumalar dilerim.

İlk aşkım olan kız

Sokaklar karanlık, ıssız; şehir ise ele geçirilmiştir. Laden, şehri saran bu sessizliğin içinde yeni taşındığı eski apartman dairesinin balkonuna adımını attığında, karanlığı aydınlatan loş ışıkta bir çift göz onunla buluşur. Şehir halkı korkuyla evlerine çekilmişken yan dairesinde yaşayan Raven`ın bakışlarında beklenmedik bir şey bulur. O, insan değildir.

Kimimiz insanların düşüncelerini okadar merak ederiz`ki hür dikkatimizi o insana odaklarız bir an gözümüzün önüne "yüzü çok gülüyor Allah bilir o gülüşün arkasında hangi acı dolu perde var" deriz, yada keşke ben x yerinde olsaydım gece gündüz geziyor uyuyor herşeyi yapıyor ama ben yapamıyorum! İşte o insanın da belki size karşı aynı düşünceleri olamazmı. Bilmiyoruz ki nekadar yüz hatlarımız vücut hatlarımız bir birimize benzese bile insan oldumuğumuzu ve eksiksiz herşeyimizin aynı olmasını düşünmüyoruz! Evet sadece kaderimiz yada hayatımız farklı olabilir ama unutmayın hepimiz aynıyız hepimizin bir derdi var! Hepimiz ayrı kaderlere mahkumuz... En mutlumuzun acısı gülüşüyle belli.,

Kimimiz insanların düşüncelerini okadar merak ederiz`ki hür dikkatimizi o insana odaklarız bir an gözümüzün önüne "yüzü çok gülüyor Allah bilir o gülüşün arkasında hangi acı dolu perde var" deriz, yada keşke ben x yerinde olsaydım gece gündüz geziyor uyuyor herşeyi yapıyor ama ben yapamıyorum! İşte o insanın da belki size karşı aynı düşünceleri olamazmı. Bilmiyoruz ki nekadar yüz hatlarımız vücut hatlarımız bir birimize benzese bile insan oldumuğumuzu ve eksiksiz herşeyimizin aynı olmasını düşünmüyoruz! Evet sadece kaderimiz yada hayatımız farklı olabilir ama unutmayın hepimiz aynıyız hepimizin bir derdi var! Hepimiz ayrı kaderlere mahkumuz... En mutlumuzun acısı gülüşüyle belli.,

Vampirler tarafından ailesi ölen Lidya içindeki intikam ateşi yanıp tutuşur. İntikam için gittiği Vampir Akademisi nin sırlarını ve efsanelerini çözmeye yaklaştıkça uzaklaşıyordu . Herşey yolunda Giderken vampirler hakkında daha cok bilgi almaya yaklaşmışken bir anda aşk ve intikam arasında kalır.

Kim bile bilirdi ki ormana gittiğim gün neler yaşayacağı mı?

Vampirlerin yetiştiği bir okula başına geleceklerden habersiz bir şekilde kaynaştırma öğrencisi seçilen yazgı,o okulda ona yardım eden Ateş.

Motor severler