Bu hikaye Tokyo Revengers`da ki Mikey`nin Bonten Çetesindeki son hali yani 27 yaşında bir kadınla evlenip bir kız çocuğu olduktan sonra ki hayatını anlatıyor. Çocuk onun hayatına adeta bir gün ışığı olarak doğuyor. Bakalım Mikey`nin karanlığından kurtarabilecek mi?

Uzun zamandır insonomia hastası olan Lee Minho yıllardır doğru düzgün uyuyamaz. Bu duruma Minho artık alışmıştı ve o kadar da dert etmiyordu artık. Yaklaşık 2 yıl önce instagramdan Han Jisung adında bir gençle tanışmışlardı. Jisungun yemek yeme bozukluğu vardı ve bağzen hiç bir şey yiyemediği günler bile oluyordu. Minho Gimpoda, Jisung ise Seul de yaşıyorlardı. Bu yüzden ikiside uzak mesafe arkadaşlığı yaşıyordu. Ama bu arkadaşlık nereye kadar dayanabilecekti?

- "Gerçek dünya sıkıcı geliyorsa... belki de yanlış zamanda doğmuşsundur." Elara Solen, sıradan bir şehirde, sıradan olmayan hayallerle büyümüş bir kız. Kitaplara sığınan, büyüye inanan ama büyüsüz bir dünyada hapsolmuş gibi hisseden biri. Ta ki, terk edilmiş bir sokak arası kütüphanesinde eski bir adamın ona verdiği o kitapla kaderi değişene kadar... Bir dilek, kayan bir yıldız, ve başka bir zaman... Gözlerini açtığında artık evinde değil, ama yine de tanıdık bir yerde. Hogwarts`a bir mektup geliyor-ama bu, Harry Potter`ın değil... Çapulcular Çağı`nın Hogwarts`ı. James Potter, Sirius Black, Remus Lupin ve o zamanın karanlık sırlarıyla dolu bir dünya Elara`yı bekliyor. Ama burada olması bir tesadüf değil. Çünkü Elara geçmişe sadece bir misafir olarak gelmedi. Bu zamanda bir rolü var. Ve büyü dünyasının kaderi... belki de onun elinde şekillenecek. "Görünmeyen bir güç çekti onu içeri, Çünkü bazen kader... bir dilekle başlar." ---

, şiddet, cinsellik ve ağır küfür içerir. Nefret güçlü bir duygudur. Delirtir, güç verir. Kimileri der ki sevgi daha güçlüdür, ancak sevgi ve aşk sadece uyuşturur. Killer ikisine içinde hissedebiliyordu, hem uyuşmuştu, hemde onu öldürmenin hazzı ile yanıp tutuşuyordu. Ona iyi geliyordu Nightmare, ama canını da öldüresiye yakıyordu. İçinden çıkmadığı acılı bir ilişkideydi, ama mazoşistik tarafı bunu seviyordu.

Deli gibi shiplenen arkadaşlıktan, deli gibi aşık olan iki kişiye…

İstanbul`dan Kore ye mesleğini yapmak için taşınıp yeni bir hayat kuran Dr. Beste`nin beklenmedik sürprizler ve karşılaşmalarla dolu samimi ve eğlenceli hikayesi. Hastaneden çıkmış kulağıma kulaklığımı takmış hayaller kurarak dalgın dalgın yürüyordum. Seul`ün işlek bir caddesine geldiğimi bile anlamamıştım o kadar dalgındım ki tiz bir fren sesi duyduğumda kendimi durdurmak için çok geç kalmıştım. Siyah bir van önümde durmuş fakat ben durmayarak kafamla arabaya çarpmıştım. Arabanın kapısı hızlıca açıldı ve içinden biri çıkıp "İyi misiniz? Size çarptık mı?" Diye panikle sordu. Rezilliğime sövmelerim utançla birleşmişti kafam yere eğik "hayır hayır siz bana çarpmadınız ben arabaya çarptım ve evet gayet iyiyim" demiştim başımı tutarken. Arabadan bir kaç kişinin daha inen kıpırtısını duyduğumda içimde bir tedirginlik oluştu ve kafamı usulca kaldırdım. Karşımda gördüğüm insanlarla küçük dilimi yutmak üzereydim. Ben BTS`e mi çarptım? Siktir hiç bu kadar utandığımı hatırlamıyorum...

Nil: siz kimsiniz, 0487:size aşığım, Nil: beyefendi siz kimsiniz diyorum....

Jisung, tehlikeli bir lisedeydi. Minho ise… abisinin oda arkadaşıydı.

(Bu benim ilk ficimdir💙✨) Han Jisung büyük bir krallığın tek oğludur bu yüzden babası Jisungtan hiçbir şeyi esirgememiş ve Jisung`un bir dediğini ikiletmemiş bu yüzden Jisung çok yaramaz bir çocuk olmuş ve derslerini hep aksatıyordu.Jisung babasından sonra tahta geçecek olduğu için bir takım sorumlulukları vardı mesela bunlardan bir kaçı eskrim, coğrafya vb. Ayrıca Jisung hiç ama hiç olgun değildir özellikle 24 yaşında olmasına rağmen birde Jisung eskrim derslerini aldattığı için kendini savunamaz güçsüzdür bu yüzden babası Jisung`a yanında 24/7 olucak bir koruma alır o koruma Lee Minho`dur Jisung ne kadar istemese ve dirensede artık bir koruması vardır.

Hj-Beni neden sevmedin minho? M-seni sevdim jisung.

Lara Kaya`nın acı hikayesi

X: Söyle, severler mi benim gibi? Bir Manifest hayran kurgusudur.

Annesini takip eden yavru bir ördek gibi o nereye giderse ben de arkasından oraya gidiyordum. Aynı zamanda çenem de boş durmuyor, sürekli ismini üst üste söyleyip duruyordum. O ise beni hiç tınlamıyor, yoluna devam ediyordu. "Minho?" "Minho?" "Minho?" Artık bezsin de arkasına dönsün, yüzüme baksın diye bu gıcıklığı yapıyordum ama ne kadar kırgınsa artık yüzüme bile bakmıyordu. Sanki ben yoktum. "Minho?" "Minho?" "Minho?" Artık bu yaptığıma ben bile daha fazla dayanamadım. "Ahh, yeter ama!" diye bağırarak onu takip etmeye devam ettim. "Hangi tür insan böyle bir işkenceye dayanabilir ki? Nasıl tepkisiz kalabiliyorsun? Ben olsaydım şeytanı dinler, çakardım ağzının ortasına cidden!" -Der demez durdu. Onun durması üzerine başımı sırtına tosladım. "Ah!" dedikten sonra anında geri çekildim. Bu sefer bana döndü. Evet, döndü! Ama nasıl bakıyordu biliyor musunuz? Tek kaşını havaya kaldırmış bana az önceki söylediklerime nispeten, "Şeytan öyle mi dermiş?"der gibisinden bakıyordu. Sadece bakışlarından bile bana bunu sorduğu belli oluyordu. Anlayınca hemen sırıttım. "Aaaa... Şey... Şeytanı dinlememek lazım. Evet evet, kesinlikle şeytanı dinlememeliyiz! Ne öyle ağzına çakmak falan? Onun yerine sakin kalıp, sabredip duymamazlıktan gelmek en iyi- " Ne diyorum ben ya? Resmen şu an kendi ağzımla kendime kapak yaptım. Sustum ama geciktim tabii ki. Başını bir sağa bir sola sallayan Minho derin bir nefes alıp verdi. Bu zamana kadar hiç konuşmamıştı ama nefes verdikten hemen sonra: "Baş belası." dedi. Gıcık işte, ne olacak?! O kadar konuşmaya çalıştım ama tek kelime dahi etmedi. Şimdi ağzından çıkan bu iki kelime de neyin nesiydi böyle? Gözlerimi devirdim ve klasik esprilerden birini yaptım. "Memnun oldum. Ben de Alya." "Ciddi olamaz mısın?" "Olamam ciddi falan. " "Çocuk gibisin." Yeter ama artık bu kadar. Benim de sabrımın bir sınırı var ve bu sınırı aşınca her insan gibi ben de sinirleniyorum. Dayanamadım. Biraz sesimi yükselttim ve karşımda dikilen Minho`ya bakarak konuşmaya başladım. "Ben miyim çocuk gibi olan? Seninle insan gibi oturup sadece 2 dakika konuşmak istedim! Seninle konuşup yanlış anlaşılmaları düzeltebilmek için Amerika`dan, babamdan kaçtım! Ama sen... Beni takmıyorsun bile! Sadece 2 dakika ya, 2 dakika! 2 dakika konuşacak kadar dahi hiç mi hatırım yok üzerinde?! Asıl çocuk gibi davranan sensin!" "Sence de... Sana böyle davranmaya hakkım yok mu Alya? Geçmişimizi, bizi sen mahvettin. Hem de bir hiç uğruna! Yıllar sonra çıkıp geliyorsun ve benimle konuşmak istiyorsun. Neden? Ünlü oldum diye mi?! Ne değişti ha? Söyle!" "Saçmalama! Ünlü olman beni neden ilgilendirsin?! Babamdan dolayı yeterince şana, şöhrete, paraya sahibim zaten!" "O zaman neden?!" Sustum. Gözlerimden aşağı süzülen gözyaşlarını hisseder hissetmez hızla sildim ve Minho`ya arkamı döndüm. Bu soruya cevap vermek kadar zor bir şey yoktu şu an hayatımda. Evet, her şeye sahiptim. Ama tek bir şey hariç. Ölüyorum Minho... Ölüyorum... Son defa seni görmek için geldim. Belki aramızdaki yanlış anlaşılmayı da düzeltebilirim diye geldim. Ama... Ama yapamıyorum. Bunu sana nasıl söyleyeceğimi bilemiyorum. ..

Bir mesaj hayatını değiştirmişti omega taehyungun …

Anti-kahraman gotham city`de

büyük düşmanın… seni en derin yerinden yakar. Ben ona güvenmedim. O bana inanmadı. Ama kader, ikimizi aynı masaya oturttu. Aynı lanetin içine. Aynı karanlığın ortasına. Ben, Slytherin’in sessiz öfkesiyim. O, Malfoy soyadının yüküyle büyümüş bir lanetli prens. Ve biz, birlikte yanacağız.

Alfa Taehyung 5 yıl önce birlikte olduğu omegayı arıyordu. Ama aradığı kişi omega değil vita türünün tek örneği olan Jeon Jungkook`tu.

Kalp cam gibidir; kolay kırılır ve battıkça daha çok kanar. Minho aşırı baskıcı bir sevgiliydi. Jisung defalarca kez konuşsa da fayda etmemişti. Jisung birçok kez ayrılmak istedi ama minho her seferinde konuyu değiştirmişti. İnst:HanJivy

Emily Potter 4.sınıf bir Slytherin öğrencisiydi. Harry’nin ikizi olmasına rağmen pek Arkadaşı yoktu Slytherin’de olduğu için Konuşacak kimsesi de yoktu. Harry’nin ikizi olduğu için hep zorbalanırdı çünkü herkes Harry’e kıyasla Emily’nin güçsüz ve beceriksiz olduğunu düşünüyordu. 4. Sınıfın başlarında beklenmedik birşey oldu ve bu hayatını değiştirecekti

"Yine mi sen?!" Gözlerimi devirerek odanın kapısını kapattım ve muayene yatağına oturmuş Park Jimin`in yanına doğru ilerledim. Elimdeki kahve bardağını masamın üzerine bıraktıktan sonra kollarımı bağlayarak karşısına geçtim. "Yine neyin var?" diye sordum bezgin bir ses tonuyla. Çünkü bezmiştim artık. Bu neydi canım?! Her gün, her saat insan hasta mı olurdu?! "Dün karnın ağrıyordu. Önceki gün başın. Ondan önceki gün sözde dizini incitmiştin. Ondan önceki gün de, kolun muydu? Evet, evet sanırım kolumu kırdım diye gelmiştin. Ama hepsinde de gayet sağlıklıydın. Bu sefer neyin var?" Sordum sormasına lâkin o beni tınlamayarak gözlerime anlamlandıramadığım bir şekilde bakmaya devam etti. "Yah! Sana sordum. Neyin var senin? Yoksa gerçekten bu sefer hasta mısın?" Şaşkınlıkla gözlerimi irileştirdim ve gerçekten hasta olduğu düşüncesiyle elimi onun alnına koydum. Ancak tam da bu esnada o, alnındaki elimi tutarak beni hızla kendisine doğru çekti. Bu hareketini hiç beklemiyordum. Oldukça da hazırlıksız yakalanmıştım. Yüzlerimiz çok yakındı. Alıp verdiği nefesi dahi hissedebiliyordum. Bir an olsun gözlerini gözlerimden çekmedi ve ciddi bir ifadeye büründü. İlk defa onu bu kadar ciddi görüyordum. Yavaşça yutkundum ve kendimi geri çekmeye çalıştım. Ancak bu hareketimle beni kendisine daha çok çekti. Ne yapmaya çalışıyor bu çocuk Allah aşkına?! Kalbim... Neden bu kadar hızlı atıyorsun şimdi ya?! Bu esnada Park Jimin tuttuğu elimi yavaşça kendi kalbinin üzerine koydu. Ardından ağzını açarak konuşmaya başladı. "Kalbimin ritmi seni her gördüğünde değişiyor Doktor Hanım. Yerinden fırlayacakmış gibi atmaya başlıyor. Bazen... Bazen de yırtılacakmış gibi oluyor. Çok canımı yakıyor. Sanırım bu hastalığın adını biliyorum. Her insanın yakalandığı bir hastalıkmış. Adına da `aşk` diyorlarmış. Sevdiğin kişiye kavuşunca tedavini oluyor ve acısından kurtuluyormuşsun. Peki ya ben? Ben ne yapmalıyım? Benim... Benim tek tedavi yöntemim sensin, beni tedavi eder misin? Ya da... Benim tedavim olur musun?"

Starlight⭐️:미안 해요. Starlight⭐️:Özür dilerim. Yonca🍀: 무엇 때문에?😄 Yonca🍀: Ne için?😄 Starlight⭐️:모든 것을 위해. Starlight⭐️:Her şey için. Yonca🍀: 너 나를 두려워하고있어.😓 그게 뭔가? Yonca🍀: Korkutuyorsun beni.😓Bir şey mi oldu? Starlight⭐️:사실은 ... Starlight⭐️:Aslında... Söyleyecek mi yoksa?! Gerçekten itiraf edecek mi bir idol olduğunu?! Ay,bir heyecan bastı. Yonca🍀: 사실 ...😕 Yonca🍀: Aslında... Starlight⭐️:어쨌든 잊어 버려. Starlight⭐️:Her neyse,unut gitsin. Starlight⭐️:나는 그 말을 할 준비가되지 않았다고 생각한다.😅 Starlight⭐️:Sanırım bunu söylemeye hazır değilim.😅 Çok az kalmıştı ama ya! Bu haksızlık. Söyleseydin ne olacaktı sanki?! Yonca🍀: 그래서 확실한 것이 있습니다.😕 Yonca🍀: Yani kesin bir şey var.😕 Yonca🍀: 좋아, 준비 됐으면 말해줘.😊 Yonca🍀: Tamam,hazır olduğun zaman söyle.😊 Starlight⭐️:이해해 주셔서 감사합니다.😊 Starlight⭐️:Anlayışın için sağol.😊 Yonca🍀: 민 민... Yonca🍀: MinMin... Yonca🍀: 지치지 마십시오. Yonca🍀: Çok yorma kendini. Starlight⭐️:좋아, 성가신 공주님.💙 Starlight⭐️:Tamam,sinir bozucuların prensesi.💙 Yonca🍀: 너는 가장 힘든 감각이야, 너!😣 Yonca🍀: Asıl gıcık sensin,sen!😣 Starlight⭐️:알았어 ,알았어.😂 나에게 화를 내지 마라.😂 Starlight⭐️:Tamam,tamam.😂 Kızma bana.😂 Hem şimdi beni beklediklerinden hem de MinMin`i biraz korkutmak istediğimden bir yalan daha yazmaya başladım. Yonca🍀: Bir grup videosu çevirisi yapıyorum MinMin. Gitmem gerek.Sonra görüşürüz.👐 Starlight⭐️:Yah! Bekle! Starlight⭐️:Hangi grup? Yonca🍀: Ödev olarak verdi hoca. Stray Kids`in videolarının çevirisi. Ama çevirirken ben de izleyip eğleniyorum. Muhteşem bir grup. Özellikle bir çocuk var. Görmen lazım MinMin... Bir çocuk bu kadar mı tatlı olur?😍 Starlight⭐️:Kimmiş o çocuk? Söylesene! Yonca🍀: İsmi Lee Know. O kadar beğendim ki, bir ara kendisini muhakkak araştıracağım. Starlight⭐️:아니, 연구하지 마라!😤 Starlight⭐️:Hayır,araştırma sakın!😤 Bir Korece,bir Türkçe konuşuyorduk şimdi. Onun bu hâli o kadar komikti ki. Keşke okuduğu zamanki yüzünü görebilseydim. Kendi ismini vererek şaşırtmıştım tabii çocuğu. Yonca🍀: Nedenmiş o? Beğendim çocuğu, araştıracağım. Hatta şu an bile bakabilirim. Starlight⭐️:보지 마! Starlight⭐️:Bakma! Starlight⭐️:그래서 ... 음 ... Starlight⭐️:Yani... Şey... Starlight⭐️:왜 손아귀를 찾으십니까? Starlight⭐️:Neden bakacaksın ki elin çocuğuna? Starlight⭐️:다리를 부러 뜨려 라. Starlight⭐️:Bacaklarını kırarım. Yonca🍀: 뭐야? 질투?😏 Yonca🍀: Ne o? Kıskandın mı?😏 Starlight⭐️:헛소리! Starlight⭐️:Saçmalık! Yonca🍀: Of MinMin,gidiyorum ben.👋 Yonca🍀: 잘가👐 Yonca🍀: Görüşürüz. Starlight⭐️:가지마!😤 Starlight⭐️:Gitme!😤 Yonca🍀: Gittim bile😝 Starlight⭐️:그만! Starlight⭐️:Dur! Starlight⭐️:나는 너희에게 가지 말라고했다. Starlight⭐️:Gitme demiştim sana. Starlight⭐️:바보😣 Starlight⭐️:Aptal😣 Starlight⭐️:백치🙅 Starlight⭐️:Salak🙅 Starlight⭐️:İnsana ağzını bile bozdurtursun sen! Starlight⭐️:Görüyorsun bunları değil mi? Starlight⭐️:Sırf bana gıcıklık olsun diye,beni deli etmek için cevap vermiyorsun değil mi? Starlight⭐️:Yah! Starlight⭐️:Yonca! Starlight⭐️:Bunun hesabını sonra dilimleyeceğim senden. Yonca🍀: Keseceğim diyecektin her hâlde.😂 Starlight⭐️:Gıcığın önde gidenisin Yonca! 😤 Starlight⭐️:Biliyordum gördüğünü. Starlight⭐️:Omo! Starlight⭐️:Akıl mı bıraktın sanki insanda? Karıştırmışım. Olamaz mı yani?!😒

Doktor olan Jungkook`un yolu zombi kıyametinin ortasında polis olan Taehyung`la kesişir.

Jeju’nun sakin kasabasında küçük bir kafe işleten Jisung, sıradan günlerinin tadını çıkarırken hayatına aniden somurtkan bir yabancı, Lee Minho, giriverdi. Bir iftirayla her şeyini kaybedip bu kasabaya sürüklenen Minho, burada yeni bir başlangıç yapmaya çalışıyordu. Kasabanın sıcak insanları, bu ciddi ve soğuk adamı kabullenmekte zorlanırken, Jisung onun içindeki farklı yönleri keşfetmeye kararlıydı. Jisung’un yardımsever arkadaşı Bang Chan ve spor salonu sahibi Changbin gibi kasaba sakinleri de Minho’ya alışmaya çabalıyordu.

Elevator code 143[ı love you]🗝️

helin ve arasın zorla aşkı