Benliğini kaybetmiş, adını bile unutmuş, gencecik yaşında boyundan büyük acılara boğulmuş, kendini kirli sanan bir kadın... İstediği her başarıyı elde etmiş, mükemmel bir hayata sahip olan, her istediğini gerçekleştirmiş bir adam... Kader bu iki hayatı karşılaştırdığında çoktan olan için yazılan senaryo oynamaya başlamıştı. Kadının ve adamın ise aklında tek bir soru vardı... "Bir oyun ne kadar kirli olabilir?"

Aşka fazla anlam yükleyen, yalnızlığı sıkıcı gelen ve giderek seçici olan Pera`nın heyecanı, hayalleri, en çokta ruhunda kökleşen umutları sonucu doğan bir yanılsama hikayesi. Zihninizin sınırları içerisinde bir sevgili yaratabilir misiniz? Pera, özgündü. Aren`de öyleydi. Pera, sonunda mükemmel sevgiliyi bulabilecek mi? Peki Aren bir hayat inşa edebilecek mi? Beğeni ve eleştirilerinizi bekliyorum. Yorumlarınız oldukça değerli.

Bir adam düşünün. İnsanlar onun için sadece bir araç. Peki bunun bir bedeli olmayacak mı? Keyifli okumalar.

İyi okumalar diliyorum umarım beğenirsiniz

Rahatlamak için salladığı bir numaraya söven Sena... !!!UYARI!!!KİTAP ARGO, KÜFÜR, ŞİDDET GİBİ ÖGELER BULUNDURMAKTADIR. BUNUNN BİLİNCİNDE OLARAK OKUYUNUZ, EĞER RAHATSIZ OLUYORSANIZ OKUMANIZI TAVSİYE ETMEM!

Gece neva alaca davette çarptığı adamla yolları kesişir adamın ondan etkilendiği barizdir ama onu zorlamak için yapacağı şeylerden habersizdir gece için sadece uzak durmaya çalıştığı bir adamdır.

Okulun zorbasına yazacakken, yanlış numaraya yazan Dilara... !!!UYARI!!! Kitap argo, küfür ve şiddet gibi ögeler barındırmaktadır. Bunun bilincinde olarak okuyunuz, eğer rahatsız oluyorsanız okumanızı tavsiye etmem!

Bıçaklar yaralar açar; yaralarsa bıçakları kullanmayı öğretirdi. Akademi, şehrin kullanılmayan gizli bir alanında bulunan ihtişamlı bir yapıydı. Neredeyse şehrin tamamı kadar büyük olan bu yer üç ana temel üzerine kuruluydu. Seçilmişler, yani köklü ailelerin özel yetenekli çocuklarından oluşan bir kısım Koruyucular, aileleri ve kökenleri olmayan; sadece seçilmişleri korumak için yetiştirilen askerlerden oluşan kısım Üst birim, hiçbir kısma uyum sağlayamamış ve dışlanmış kısım. Maral Kaya, başlarda bu bencilce ve haksız düzene karşı başlattığı ayaklanmanın farkında bile değildi. Ama bilmeden başlattığı bu devrimde önce kayıplar vermesi gerekiyordu. Çünkü herkes bilirdi ki hiçbir değişim kaybetmeden sağlanamazdı. Bir şeyleri değiştirmek için bir şeyleri feda etmek gerekirdi. Bu, dostluğun, kardeşliğin ve aile olmanın hikayesi. Bu, bir yaranın bıçağı kanatma hikayesi

Çocukluk arkadaşı olan Arun Rac Mahal ve Lalita Kaur dedelerinin vasiyeti üzerine evlenirler. Ama Lalita Arun`un ona küçüklükten beri aşık olduğunu bilmiyordu.

Karanlık okyanus`da kaybolan İnci tanesi... "Sen hiç imkansız olacağını bildiğin bir şey için çabaladın mı? Sen hiç her kaybedişte umuduna tutundun mu? Ya da sen hiç en karanlık zamanında, bir ışık aradığın anlarda, o ışığın senin içinde olduğunu fark ettin mi? Belki de bazen kaybolmak, en çok bulduğumuz yerdir. Gerçekten kaybolduğumuzda, kendi gücümüzü ve karanlıklarımızı keşfederiz. Ama bir de gerçek bir yolculuk vardır, sadece kaybolan birinin değil, tüm geçmişini geride bırakıp yeniden doğan birinin hikayesi." "Geçmişin izleri, kalbimdeki en derin yaraya dönüşmüşken, gözlerimde babamın ihanetinin karanlığıyla uyanıyorum her sabah. Her şey yanıp kül olmuşken nasıl hâlâ ayakta kalıyorum, bilmiyorum. Babam beni sattı... Kanımdan olan biri beni yerle bir etti. Ama bu enkazın ortasında dizlerim titreyerek de olsa ayağa kalktım. Çığlıklarımı boğan geceleri susturmayı öğrendim. O yangının külleri arasından yeniden doğmayı, gözlerime beyaz bir gül gibi saf kalan intikamın ışığını dikmeyi öğrendim. Artık her adımım bir hatıra. Ve her hatıra bir yara... Ama hiçbir yara beni düşürmeye yetmez, çünkü ben kendi karanlığımı yenecek kadar güçlüyüm." Karanlığın ortasında kendine bir ışık arayanlara, yıkıntıların arasında saklanıp yeniden doğmayı bekleyenlere ve gerçekleri kitapların büyülü satırlarında bulan tüm herkese...

Annelik; bu hayatta bir kadının başına gelebilecek en güzel fakat aynı zamanda en korkutucu his. İçinde kendi kanınla, canınla besleyip büyüttüğün minik bir canlıyı taşımak bir mucize olabilir. Ancak o küçük melek için iyi bir gelecek sunamayacak veyahut onu bile bile kendi zevklerin ya da bencilliğin için bir karanlığa mahkûm edecekseniz, doğurmamanın daha doğru olacağını bilmeniz gerekliydi. Lale bunu yapmamıştı... Sadece anne olmak istiyordu, verdiği kararın arkasında nasıl bir yıkım yaratacağından, en kıymetlilerinin o enkazda kalacağından habersizdi. Her doğum gününe annesinin mezarı başında giren Güneş, hayatını kurtardığı yabancı ile birlikte hayatıda yeni bir döneme girecekti. Kendi sırlarının ağırlığını taşımakta bile zorlanırken kendinden saklananların ağırlığıyla yüzleşmeye hazır mıydı? BU KİTAPTA YER ALAN KİŞİ VE KURUMLAR TAMAMEN HAYAL ÜRÜNÜDÜR. GERÇEK KİŞİ VE KURUMLARLA OLAN HERHANGİ BİR BENZERLİK TAMAMEN TESADÜFDÜR.

Bir yaralı yürek.. O yaralı yüreğe tek derman yine yaralayan.. Urfa da sevdaları konuşulacak kadar büyükken ayrı düşen iki kalp.. Yıllar sonra bir araya geldiklerinde sevdalarına yenik düşecekler mi? Peki geçmiş yılları telafi etmek mümkün mü? Senem, Siyabend`in Güneşi.. Siyabend, Senem`in Araf`ı Güneşi gittiğinde hayatı karanlığa hapsolmuş, döndüğünde yeniden açacak mıydı Güneşi. Araf`ta yeniden Güneş açar mıydı? Hadi hep beraber şahit olalım bu ikilinin savaşına aşkına... Başlama Tarihi: 01.10.2018

Yüzüme inen tokatların acısı değil de ata dediğim insanın zalimce bertaraf ettiği hayatım yakıyordu canımı... Feryadım yalnız babama değil, hükmümü veren cahil zihniyete sahip herkeseydi. Yüreğimi gömen, bedenimi bir kan bedeline sayan soyumaydı isyanım! Tek bir ses vardı içime derin bir sancı bırakan. Sızı halinde kulağımdan yüreğime çarpa çarpa düşen... `Kız sizindir! ` Ateş düşürüyordu dört bir yanıma, mal gibi muamele görmek. Tam bağırıp , "hükmümü ölüm olarak verin! " diyeceğim an da duydum sesini; "Bu konakta verilecek bekar kız yok! " Babam ile birlikte, tüm aşiretin ileri gelenleri ve yılan Cihan ağa da ayağa kalkmış Umut`un sözlerine dikkat kesilmişlerdi. Cihan ağanın adamları alarma geçtiğinde, Umut tekrar korkutan sesi ile inletmişti avluyu; " Emmim kızı bu saatten sonra benim helalimdir! Ben dururken değil amcam, değil Cihan ağa... Feriştahı gelse benden alamaz! " * * * Bu hikaye töreye baş kaldırış! Sevdaları inadına yüreklerde yaşayanların hikayesi. Sonuç ölüm olsa da, kan ile savaşılsa da inadına güzel kokan nilüferlerin hikayesi... Bu hikaye, bir bataklık hikayesi!

Ben Naze küçüklüğünden beri amca oğluna sevdalı Naze. Yüreğimde Rezan`a olan sevdam varken onun en yakın arkadaşı olan kan kardeşi Berat`a gelin olmuş Naze. Gönlünde sevdası varken başka bir sevdaya yer açabilir miydi insan? Yapabilir miydim gönlümden Rezan`ı silip yerine Berat`ı koyabilir miydim? Sevdalı gelinimiz Naze`mizle onu kan kardeşine gelin eden Rezan`ımızın hikayesini dinlemeye hazırmısınız? Bazı bölümlerde içerikli sahneler mevcuttur.

Olaylar ormanın ortasındaki eski bir evin etrafında geçiyor. Kader Leyla ve dört arkadaşını bu gizemli yere götürürken evin sahibinin oğlu ile Leyla arasında bir ilişki oluşur. Ancak doğaüstü olaylar ve evin acımasız sırrı hepsinin hayatlarına musallat olduğu için hiç kolay olmayacaktır.

Bozkırın tazecik fidanıydı onlar... Kök saldıkça fidanlar , tutundukça toprağa güçleşti birer ağaç dalları oluverdiler. Güneş açtıkça , yağmur yağdıkça bahar geldi. O köklenen ağaç dallarında çiçekler açmaya başladı. Bozkırın çiçekleri... ~ Sarıhisar kasabasının yiğit delikanlılarından muallim Cihangir en yakın arkadaşı Levent`in bacısı Aybüke`ye karşı beslediği hislerinin sevda olduğunu anımsayamadan kendine konduramadan , bir başkasıyla nişanlanır onun yüzüğünü parmağında taşımaya başlar parmağında ki söz başka, yüreğinde ki söz bambaşkadır. Yürek yangının ortasında kalan dalların hikayesi tam da çiçeklerin açmasıyla başlar. ~ "Ey yârim ,yârenim , yağmur kuşum , derinlikli destanım, yüreğimin gürlüğü , güneşim , ayım , bağım bahçem , bostanım , gönlümün ve ahiretimin yegâne sahibi... Aykızım"

Azad, avlunun ortasında resmen konuşmam için yalvarıyordu. Koskoca aşiret ağası Azad Yücel, bana yalvarıyordu. "Anlat bana! Yalvarırım konuş, ben ufacık bir tebessümüne bile hasretken kim soldurdu gülüşlerini? Susma! Bağır, çağır, ağzına geleni söyle ama susma! Ben, ayağına taş değmesin, saçının tek teli kopmasın diye çırpınırken kim canını katledip de koydu kara toprağa?" Daha fazla sessiz kalamamıştım. "Çok mu merak ediyorsun, Azad ağa ? Beni bu hale koyanı mı bilmek istiyorsun? Ben, gözlerimi açtığımdan beri koca bir yalanı yaşamışım hayat diye! Döktüğüm gözyaşları, ettiğim ah, çektiğim acı, hepsi yalanmış! Koca bir yalan! Sevilmemișim ben, Azad! Abimden başka benim halimi anlayan yok, annem bildiğim kadın ve kalbimi söküp ayakları altında çiğneyen o alçak, beni hiç bir kadının yaşamaması gereken bir acıyla sınadı! Bunları sen de biliyorsun, Azad. Bilmiyormuş gibi yapma! " Gözyaşlarımı tutamıyordum, üstelik bağırmaktan boğazım acıyordu ama bunu umursamıyordum. Azad bana sıkıca sarıldığında, ne arkasına saklandığım duvarlar kalmıştı geriye, ne de yüzüme taktığım o duygusuz maskem. Hepsi paramparça olmuştu. "Ahdım olsun, Șana! Bütün Urfa şahittir ki, döktüğün her damla gözyaşının hesabını verecekler!"

Susuyorum Ali Asaf ağabey! Öyle bir susuyorum ki sessiz sessiz attığım çığlığı bir tek Beyza`m duyuyor! Kaç yaşında düştüğümü bile bilmediğim gözlerinde yanarken dönüp geçmişime baktığımda sadece seni ve senin parçan olan Beyza`yı hatırlıyorum. Ali Asaf ağabey, Beyza beni karayemiş ağacına çıkarmak için arkamdan iterken, yanımıza gelip "Abim, Zehra`yı rahat bırak. Kelebekler kırılgan olur, bırak Mavi Kelebek`te seni burada beklesin. " dediğinde mi düştüm gözlerinin toprak kahvesine? Yoksa yaylada çimenler arasında yalın ayak dolaşırken, "Mavi bakan hanım, niye terliksiz dolaşıp canının yanmasına müsaade ediyorsun?" deyip de ayağıma batan dikenleri özenle temizlerken mi? Beş yaş, beşşşşş! Dünyanın sonu olan aramızda ki bu beş yaş mıydı, yoksa amcanın kızı olmam mı?.. Haa tabi yaa dünyanın sonu olan, senin doğrularındı! Ali Asaf aynı evde büyüdüğü amcasının kızına, yan gözle bakmaz! Neden? Ali Asaf`ın doğruları her şeyin önünde... Öyle olsun Ali Asaf AĞABEY! Haniftam serisinin 2. kitabı...

"Seni öldürürüm Demir! Öldürürüm!" "Tabii ki öldürürsün ama sen beni öldürmek yerine, ailene umut olacaksın ve benimle evleneceksin. " Mideme kramplar giriyor, bildiğin kıvranıyordum. Nefesimi yettiremediğim için bir elimle kapıdan destek alırken bir elimle de şalımı öne doğru genişletmeye çalışıyordum. "Hemen şimdi kararını ver Beyza! 10 dakika sonra tüm adamlarımı arayıp devreye girmelerini söyleyeceğim sonra da direk ağabeyinin karşısına çıkıp yaptıklarımı anlatacağım; seni nasıl zora soktuğumu, şirketin batması için neler yaptığımı anlatacağım ve böylece küçük Zeynep babasız büyümüş olacak... Sahi Zeynep, ölen annenin adıydı değil mi? " Dizlerim artık bedenimi taşımıyordu. Dizlerimin üzerine yığıldım ve son gayretimle nefesimi yettirmeye çalıştım. "Senden nefret ediyorum!.. " Demir yanıma doğru gelince bir dizini yere koyu ellerini çeneme götürdü ve başımı yerden kaldırdı. Gözyaşlarım yanaklarımı sırılsıklam yapmış, şalımın çene kısmını çoktan ıslatmıştı bile. Şu an gözyaşlarım onun parmaklarını yıkarken, ben çaresizlikten ne yapmam gerektiğini bilmiyordum. Onunla evlenmem diri diri gömülmek demekti... Ama alabilecek bir sorumluluğu almadığım için dedemin ölmesi, ağabeyimin hapse girmesi cehennem ateşinde yakardı beni ve ben, bir daha o ateş ömrümün sonuna kadar söndüremezdim. . . . Oysa Demir`in bilmediği şeyler vardı; Bu evlilik Beyza`nın mahkumiyetiyse Demir`in de en büyük sınavı olduğu gibi.

Bir kız halüsinasyon görmeye başlayıp bir adaya düşer

Sena`nın başına her kadının, `Aman Allah korusun!` dediği şey gelmişti. Korkusunu ömür boyu yüreğinde taşıdığı, haberlerde duyunca kahrettiği, aklına geldikçe herkesin gözlerinin dolduğu şey gelmişti. Birbirini hiç tanımayan insanların, birbiri için sırf dayanabilsin diye dua ettiği, her toplumda lanetle anılan şey gelmişti, ne ceza verilirse verilsin adaletin hiçbir zaman yerini bulamayacağı şey gelmişti. Yaşı kaç olursa olsun her kadın için her zaman ihtimal barındıran, anıldığı yerde tövbeler çektiren, dili, dini fark etmeksizin her kadının ortak derdi, ortak korkusu gelmişti Sena`nın başına?

Bir Rıha`nın her karış toprağı,ailesi bir de yıllardır sevdiği kadına ömür olmak için nefes alan, toplumun yıllardır süre gelen töre adı altında hukuk dedikleri sistemin akıl almaz kurallarını ortadan kaldırmaya çalışan ve kendine yaşam sebebi olarak gördüğü kadının dönmesini, şehre adım atar atmaz onunla bir yuva kurmayı hayal edip sevdiğini beklerken canı bildiği kız kardeşi tarafından büyük bir vurgun yiyen adam Efkan Zayhan. Amed`in çocuğundan gencine,gencinden yaşlısına herkesin pamuk yürekli öğretmeni,Füsun Ahzan`ın biricik ve asi kızı Sırma Ahzan 17 yaşındaki kuzeninin berdel diye adlandırılan ama aslında insanların sığ düşünce sistemlerinin ve abisinin bencilliğinin bedelini ödememesi için onun yerine kendi boynuna acımasız ve ateşten farksız bir urgan geçirmesiyle başlayan bu hikaye dillere destan bir sevdaya dönüşür mü ki? Bunu bilemeyiz ama aşkı, bütün duyguların parça parça birleşmesiyle ortaya çıkan olağanüstü bir varlık olarak nitelendirebiliriz. Ve tartışmasız bu parça parça duyguların bir araya gelmesiyle oluşan aşk en olmayacak şeyi bile oldurabilir. Çünkü herşeyden,kendimizden bile kaçabiliriz ama kaderden asla. Sırma Ahzan ~ Efkan Zayhan 💚🌼💚 Konuşmak için dudaklarımı araladım ama o benden önce davranarak bakışlarını telefonuma indirdi. "Her sabah seni uyandıran,yüzünde az rastladığım o eşsiz gülüşe sebep olan, görünce yeşil harelerinin ışıldadığı kişi o mu? Senin ongözlün bu adam mı?" dedi yenik ve fısıltıyı andıran bir sesle, söylediği her bir kelimeyle afallarken son söylediği yüzünden benden bağımsız dudaklarımdan şaşkın bir, "Ne?" döküldü.

Aşktan nefret eden kadın ve kadını kendine aşık eden adam "Senden nefret ediyorum Azur Çevik!" "Sana aşığım Alin Işık." Bir ajanın ve bir örgüt liderinin aşk hikayesi.

Bu bir delilik hikayesi,aşk hikayesi, kendini bulacağın bir dünyada kendini kaybeden bir kızın hikayesi, o deli biri peki ya sevdiği… kendim olucağım çoğu okur delidir yada delirmeye çok yakındır. Ben de bir okurum ama şimdi yazma vakti bizde.İYİ OKUMALAR… Birazcık kan olabilir ama etkileneciğinizi düşünmüyorum.Onun dışında herkes okuyabilir ❤️

Badem kaya dış mimardır Burak karatay ise inşaat mühendisidir İzmir`de ki proje için toplandıkları yerde karşılaşırlar projeyi yapmaya başladıklarında ise bir şeyler ters gider ve projenin olduğu yerde Badem ağacı bulunur. Ama bilmiyorduki o bağdem ağacının altında doğduğunu