KALASİK ABİLERİM!! Doğduğu günden itibaren yanlız bir kız düşünün,onun sesi hayatı herşeyi sadece kendisi olmuş bir kız.Ölüm ve yaşam arasındaki o ince çizgide ne kadar durabilicecekti? Veya karşısına başka bir seçenek çıkacak mıydı? Peki bu seçenek olan kişiler doğru insanlar mıydı? “” ‘Adın bile ölüm iken bize yeni bir hayat olamazsın lavinia’

Kolejde okuyan Sevim Güçlü bir gün bir kaza yaşanması sonucu ezeli düşmanını öldürür ve bu olayı sadece kendisi ve kolejine hizmetçisi tanık olur. Sevim Güçlü hizmetinin bu olayı kimseye söylememesi için onunla bir anlaşma yapar. Aradan zaman geçtikte birlikte vakit geçirirler, kaynaşırlar ve Sevim kendi ailesi içinde bir gün büyük bir sır ile yüzleşir o günden sonra hiç bir şey eskisi gibi olmaz...

“Kalbin kırıldığında bittiğini sanırsın. Ama bazen, tam da orada yeni bir bahar başlar.”

Gözden ırak olunca gönülden de ırak olur sanıyorsun ya, aslında öyle de oluyor. "O çok eski bi` sevdaydı bitti" diyorsun, "Varla yok arası hatırlamıyorum bile" diyorsun. Unuttum sanıyorsun ama biri yanından geçerken onun gibi yürüyor, onun gibi bakıyor, onun gibi gülüyor bütün unuttukların boşa gidiyor... Demiş Cemil Meriç. Kadının hislerine en güzel açıklamayı bu sözler getiriyordu belki de ...... Adamsa , onun açılmamış kapıları vardı henüz, yıkılması gereken duvarları.......

İnsanın en çok çabaladığı hangi hayat: Yaşamak istediği mi? Yaşatmak istediği mi? ... İnsan, yaşatmak istediği ile yaşar yaşamak istediği ile ,çabalar

Bir yıkılış, bin diriliş demekti. Ben kendimi İstanbul`da tek başıma ararken bir anda sessizce gelip yanan umut ışığım beni bulmama neden olmuştu. "Sen benim sessiz umut ışığımsın."

16 yaşında bir kız 16 yaşına bir erkek kardeşi ile el üstünde büyütülmüş iyi bir kızdır Alya taki gerçek ailesin olmadığını öğrendiği an

Sanırım sınavın ortasında çığlık atıp kağıdımı yedim ve...

5 Genç kızın Ülkesinde çıkan Zombi istilası ile okulda yaşadıkları zorluklar

Futbol gerçek ailem kitabı aradım bulamayınca bende kendim yazim dedim Normalde başka hesaptan yazmıştım ama hesap değiştirmek zorunda kaldım artık buradan atacağım 💖💫

Yeni taşındığı şehirde Umay`ın başına gelen belalar o okul ve şehir başına büyük belalar açacaktı ancak bunu fark etmesi için zaman gerekecekti bu belayı fark edip kurtulmaya çalışma hikayesi

*Bu kitaptaki tüm karakterler ve olaylar tamamen kurgusaldır. Gerçekle ilgisi yoktur.

"O zaman sıranın altında ne işi vardı yavrum o kağıdın?" "Biraz sıra da ders çalışsın belki bana yardım eder diye koymuştum ama napalım etmedi." Ceylan Soyer

Yağmur, neşesi ve nazik ruhuyla çevresine ışık saçan bir genç kızdır, ancak lösemiyle savaşmaktadır. Tek dileği, acısız ve huzurlu bir şekilde hayatını tamamlamaktır. Ege ise kendi karanlığında kaybolmuş, intihar düşünceleriyle boğuşan genç bir adamdır. Hayatları tesadüf eseri keşişir.

Kitap yetıskın ıcerıklıdır . Henüz 16 yaşına yeni girmişken annesini kaybeden ve babasız büyümüş idil ,geçmiş ve geleceği karanlık olan o güçlü kız.Acılarının üstesinden gelmeye çalışırken henüz teyzeleri tarafından yas tutulmasına izin verilmeyen o küçük kız çocuğunun büyüyüp kendine yapılan haksızlıkları ve yalanları görmesiyle kaldığı teyzesinin evini terk edip başka bir şehire gider .İdili bekleyen karmaşık arkadaşlıkları ve aşkıyla beraber ,geride bıraktığı ailesinin yaratacağı sorunlarla nasıl başa çıkacak...

Sakin bir kadın yalnızlılığı zorunluluktan yavaş yavaş huzur alanı haline getirmiş onu kurtarabilir mi bu halinden sadece bir adam çıkarabilir mi yalnızlılıktan?

“Geçmişin gölgesinde, aşk en yasak yerde filizlendi.” Ahsen Güneri, on yaşındayken annesiyle babasının boşanma davasında bir seçim yaptı: annesini değil, babasını seçti. Üç yıl sonra, annesine benzediği gerekçesiyle aynı baba tarafından evden kovuldu. O geceden sonra ortadan kayboldu. Ne bir iz ne bir ses… Sadece sustu. Ankara’da başlayan bu sessizlik, yıllar sonra İstanbul’un karanlık sokaklarına uzanacaktı. Polis olan babası Kenan Güneri, dört yıl boyunca onu aradı; görevden alındı. On yıl daha aradı; umudunu ve akıl sağlığını kaybetti. Dayanamadı, intihar edip yoğun bakıma kaldırıldı. Devlet, yıllar önce kapanan dosyayı yeniden açtı ve başına onu en iyi anlayacak kişiyi getirdi: Başkomiser Ecevit Karayel’i. Ecevit bu dosyayı kayıp bir kızı bulmak için değil, yıllar önce haksız yere kendisini hapse attıran Kenan’dan hesap sormak için aldı. Ama hesap başka, hayat bambaşkaydı. Soruşturma ilerledikçe kimliği belirsiz bir kadın ona yardım etmeye başladı. Onu doğru izlere yönlendirdi, geçmişin kapalı kapılarını araladı. Ecevit o kadına güvenmeye, onu düşünmeye, hatta ona kapılmaya başladı. Bilmediği tek şey vardı: O kadın, aradığı Ahsen’in ta kendisiydi. Ahsen, başka bir kimlikle Ecevit’in hemen yanı başındaydı. Ona geçmişiyle yüzleşmeyi öğretiyor, aynı anda kalbinin en derin yerlerine dokunuyordu. Aralarında doğan şey, geçmişle, sırlarla ve kan bağıyla yasaklanmış bir aşktı. Çünkü Ahsen, yalnızca kayıp bir kadın değil; Ecevit’in asla âşık olmaması gereken tek kişiydi. Bu bir kayıp vakası değil. Bu, bir kimliğin çöküşü, bir aşkın doğuşu, bir adamın kendi geçmişine karşı yürüttüğü psikolojik savaşın hikâyesi. Ankara’dan İstanbul’a uzanan bu yolculukta bazı sesler yalnızca kaybolmaz…

"Kendimi hiçbir yere ait hissetmediğim bu dünyada ki savaşım, bitti." Rozerin Sarya Taşkın`ın hayatı, bir gecede yerle bir oldu. Abisi Serhat`ın başına gelen talihsiz bir olay, tüm aileyi darmadağın etti. Serhat hapse girerken, babaları kalbine yenik düştü. Kasabanın büyükleri, yaşananları affetmedi ve Taşkın ailesini Şanlıurfa`dan sürgün etti. Hiç bilmedikleri, kimselerine güvenemedikleri İstanbul sokaklarında, Rozerin hem annesine hem kardeşlerine kol kanat germeye mecbur kaldı. Annesi tekerlekli sandalyeye mahkûmdu, kardeşleri hâlâ çocuktu. Oysa Rozerin, daha kendi çocukluğunu bile yaşayamamıştı. Mücadeleyle geçen dokuz yılın ardından, hapisteki abisinin genel af sonucu çıkması hayatındaki tüm dengeleri alt üst edicekti. Trabzon`lu köklü bir ailenin kızıyla evlenmek istediğinde, karşılığında bekar oğulları için kardeşlerinden birini şart koşarlar. Rozerin, ailesi için hiç düşünmeden kabul etti. Bunu bir vefa borcu, bir kefaret gibi gördü. Ama kader, her zaman bir adım önde yürür. Büyük gün geldiğinde, Rozerin kendini bambaşka bir adamla evli buldu. Evleneceği kişinin yerini son anda biri almıştı - o kişi, aslında berdel olacağı adamın baş düşmanıydı. Artık sadece bir evlilik değil; İki düşman ailenin ortasında, geçmişle geleceğin gölgesinde filizlenen bir savaşın içindeydi. Ve bu savaş, yalnızca intikam değil... Kalbinin ritmini bile değiştirecek kadar derin bir aşka da kapı aralayacaktı. Bazen sürgün edildiğimiz yer değil, kalbimizin kendisi olur.

Polis memuru Sidelya Aksel`in hastanedeki çatışmada yaralanması sonucu tanıştığı doktor Uras Günsel.Sidelya düzenli olarak kontrollere gelir ve bir krem kullanmaya başlar ve bu ilaç yavaş yavaş yan etkilerini göstermeye başlar.. Kitabı sevgili okurlarım la beraber oluşturduk umarım seversiniz.Bu kitap biraz komedi ve dram karışımı olucak umarım hoşunuza gider🤍

Beliz Kaya, normal bir hayatı olduğunu sanan bir kızdı. Ta ki evinde oturup film izlerken yediği fiyonk krekerle boğulana kadar. Evde hiç kimse yoktu; Beliz’in annesi zaten yoktu, babasıysa işteydi. Beliz, oracıkta bir fiyonk kreker yüzünden canını verecekti. Bilincini kaybettiğinde gözünü ya Tahtalı Köy’de ya da hastanede açmayı bekliyordu. Ama Beliz gözünü çok daha farklı bir yerde açtı. Beliz, yaşadığı her şeyin yalan olduğunu öğrendi; her şey bir simülasyondan mı ibaretti? Anıları, arkadaşları… Burası neresiydi? Verizon karşısındaki insanlar kimdi? Ve Beliz bundan sonra ne yapacaktı?

Kurtlar kuzular ve avcılar. Hikayemiz üç büyük oyuncudan ibaretti. Kurtlar ormanın efendisiydi, hayatta kalmak için etrafındaki herkesi yer bitirirdi. Güçlü hırslı ve zekilerdi. Onları zor avlayabilirsiniz ama o sizi ısırırsa yemeden bırakmaz. Dişlerinizi derinize iyice saplar, hem canınız yanar hem de zehirlenirsiniz. Avcılar ellerinde bir silah olmadan ormana giremez, en büyük silahlarını da en güçlü kurtu avlamak için kullanırlar. Ellerinde ve evlerinde tuttukları kurtlar da vardır. Avcılarına sadık kurtlar. Bir de kuzular vardır, ne kurta yem olurlar ne de avcının ağına düşerler. Çokta güçlü değillerdir. Saflardır, birazda aptallardır. İnsan seçilmiş doğar mıydı? Hikayesini kendi yazar mıydı? Kaderini kabullenmeyip kendi yolunu mu çizerdi yoksa? Kocaman bir şehirde, özel güçleri olan insanlardı onlar. Peşlerinde avcılar, avcıların eğittiği kurtlar. Ya yem olursan burada, ya da kurtun kuzusu. Koza’da böyledir kural, ya vâr olursun, ya da yok edersin. Her başlangıç bir savaştır. Her savaş bir felaket, her felaket bir sondur. Ya sonunu kendin yazacaksın, ya da senin için yazılacak sona boyun eğeceksin. Doğduğun gün bir mucize mi, yoksa bir kehanet mi ?

"Bir daha yüksek sesle konuşma yok tamam mı?" Sesinde yumuşak bir tını vardı. Normalde ona göre olmayan bir sesti. Yutkunmamak için zor tutum kendimi. "Niye ki?" Demeden edemedim. Merak ediyordum benim ondaki yerim neresiydi? "Sesinin kısılmasını istemiyorum Akça." Şuan başka bir durumda olsak anında `yaa` diye demeden edemezdim ama şuan gülümsemedim. Kızgındım ya ben ona. "Niye?" Dedim tekrardan. Sinirlenmesini bekledim ama sakince soruma cevap verdi. "Senin sesini duymam gerekiyor." "Niye?" Sabır diler gibi başını iki yana salladı. Yüzünü yüzüme yaklaştırıp gamzelerini göstererek gülümsedi. "Sesin bana huzur veriyor."

Babasından şiddete maruz kalan emma, onu ezecek olan emre ve grubuyla tanışır. Fakat bir süre sonra birbirlerine aşık olacak emma ve emrenin hayat hikayesidir bu...

Linanin babası yani annesinin eski sevgilisinden annesi linaya hamile kalır Ve babaları ölen 5 erkek linanin üvey kardeşi olduklarını öğrenirler ve bu duruma sevininen erkekler Lina dışında hayatlarına kadın almamaya yemin ettiler bakalım Lina abilerini sevcekmi (Arkadaşlar bu arada abileri linaya opebilir haberiniz olsun zaten üvey kardeşleri o yüzden sorun etmeyin🤗)

Bu bir gerçek ailem kurgusudur lütfen linçlerinizi kendinize saklayın linç içeren yorumlar veya mesajlar şikayet edilecek ve engellenecektir