Arkadaşlarınızla okulun düzenlediği bir geziye katıldığınızda ne yapardınız? Daha doğrusu ne ile karşılaşırdınız? Çadır kurardınız, ateşin etrafında marshmallow yerdiniz ve oyunlar oynardınız! Peki... şuan Dora`nın karşısındaki şey neydi? Bir canavar mıydı? Ama bir dakika ya... Canavarlar ağlamazlardı ki! ______ Rayiha: güzel, hoş koku.

Bir imparatorluğun gri gökyüzü altında, insanların düşünceleri ve zevkleri tek bir kalıba sokulmuştu. Herkes aynı şarkıyı mırıldanıyor, aynı rüyaları görüyor ve aynı kaderi paylaşıyordu. Ancak bu eşitlik perdesinin ardında, renklerini ve hayallerini korumaya çalışan bir avuç insan saklanıyordu. Onlar, monoton dünyanın sınırlarını zorluyor ve sessizce devrimin tohumlarını ekmişlerdi. Yasaklara rağmen, özgürlüğün melodisini çalmaya kararlıydılar. Bu direnişin umudu, imparatorluğun en genç prensiydi. Dışarıdan bakıldığında, o da diğerleri gibi sıradan biri gibi görünse de, Asperger sendromu ona farklı bir bakış açısı kazandırmıştı. İnsanlar, prensin de onlar gibi düşündüğünü ve onları anladığını hissediyor, onu devrimin bir simgesi olarak görmek istiyorlardı. Prens ise, tahtın ve geleneklerin ağırlığı altında ezilmiş olmaktan öte mevcut düzenin konforunda kalmayı tercih eden ve sorumluluk almak istemeyen biriydi.

"Her bir zincirde geçmişin çığlıkları var olacak" dedi genç kadın. "Her bir zincirde geçmişin izlerini tekrar ve tekrar takip edeceksin. Gözlerin kapalı olsa da kulakların tadacak eziyeti. Bu senin Lanetin Komutan. Hiçbir zaman görünmeyecek ve duyulmayacaksın. O masumlar gibi" Genç cadı, son kez kontrol etti tutsağını. İnce parmakları soğuk metalde gezinirken bakışlarındaki hayranlık ve açlık, zincirin gergin demirlerine yansıyordu. "Her bir çığlığın bu soğuk mahsende çınlayacak. Her gün güneş batarken senin umutlarını da götürecek yanında. Sen günışığına hasret kalırken ruhun bu dört duvar arasında tıkılı kalacak. Senin sonun bu Komutan. Senin sonun geçmişin iğrenç karanlığında boğulmak ama asla önüne bakamamak. Ölüm meleğinin listesindeki adın hiç silinmeyecek çünkü asla ölmeyeceksin. Aksine yaşayacaksın ama asla gülemeyeceksin, asla yaşlanmayacaksın. Sen artık yaşayan bir ölüsün Komutan. Solmayacak ama nefes alacaksın. Kalbin atacak ama en kötü duyguların içinde kulaç atacaksın. Hayallerin bu dört duvar arasında sıkışıp kalırken bedenin bile özgür olamayacak bu odada. Kimse seni aramayacak çünkü herkes seni unutacak. Tarih kitaplarında ne sen ne de o ucuz kralın yer alacak. " Genç Kadının yüzündeki sinsi gülümseme her saniye daha da artıyordu. Gümüş rengi saçlarını kapatan siyah pelerini yüzünün neredeyse yarısını kaplıyordu. "Ölüm... Ölüm senin mutlu sonun olur komutan. Buna izin vermeyeceğim" Genç cadı pelerini başından çıkarmak için hamle yaptığında Komutan ani bir hareketle zincirlerinden kurtulmaya çalıştı fakat bu sadece cadının kahkaha atmasını sağladı. Tozlu duvarlarda yankılanan yüksek kahkahası komutanın daha da sinirlenmesine neden oldu. Genç Adam sinirle zincirlerinden kurtulmaya çalışıyordu fakat bütün uğraşları bir işe yaramıyordu. Genç Cadı zincirlerin başladığı yerden, komutanın bileklerine kadar inen zincirlere baktı. "Masum insanların kanını akıtan ellerin artık zincirlere bağlı. Masumları artık incitemeyeceksin Komutan." Genç Adamın her geçen saniye zayıf düşen bedeni artık pes etmek üzereydi. "Uykun var değil mi?" Genç cadı sinsi gülümsemesiyle Komutanın kapanmak üzere olan gözlerine odaklanmıştı. "Uyuma komutan. Uyumak için çok zamanın olacak." Fakat genç Adamın sola yıkılan başı onun bayıldığını gösteriyordu. Daha yeni başlıyorlardı. Her şey yeni başlıyordu. Yıkılan bir sistem... İşgalcilerin ele geçirdiği bir krallık... İnsanların ve cadıların hakimiyet savaşları... Yok olan insanlık ve masumiyet... kayıplara karışan bir tarih... Kaybolan geçmiş ve dört duvar arasında esir hayatı yaşayan bir canavar... Zaman geçti... Giden gitti kalanlar gidenlerin yasını tuttu. Zaman geçti ve insanlık değişti. Kader ipleri; kırmızı, mavi ve sarı renklerinden oluşurdu. Kırmızı, yaşamımızı temsil ederdi. Mavi, hayatımıza aldığımız insanları ve onların bize kattığı anıları barındırırdı. Ardından bu anılar gökyüzüne karışırdı. Biz toprağa kavuşsak da anılar gökyüzünde her zaman var olur, birer yıldıza dönüşürdü. Sarı ise seçimlerimizi temsil ederdi. Kaderimizi biz mi belirlerdik ya da kaderimizin izin verdiği yollardan mı giderdik? Kırmızı, sarı ve mavi iplerin birbirine sıkı sıkı düğümlendiği bir zaman diliminde iki kişinin laneti, bu düğümü çözdü ve zaman geçti... Biri sonsuza kadar bir kalenin içinde yaşamaya mahkum kaldı. Beynindeki sesler ve işkenceler hiç susmamasına rağmen o, hiç konuşmadı. Ölmek istedi. Küçük bir çocuğun çığlığı kulaklarına her dolduğunda kendini yok etmek istedi. Karşısında, katlettiği insanların bedenleri çıktığında gözlerini kapatmak istedi ama kapatamadı. Kardeşiyle yüzleşmek istedi ama kardeşi hiçbir zaman ona cevap vermedi. Anılar kaldı ama zaman akıp gitti. Dünya döndü, krallıklar yıkıldı ve yenileri kuruldu, teknoloji ortaya çıktı. İnsanlık gelişti... Küçük bir kasabada yeniden dünyaya geldi güçlü cadı. Kendi yaptığı lanetin ikinci kurbanı olduğunu unutarak yaşadı. Bazen 90 yıl, bazense 10 yıl yaşadı fakat yeniden aynı bedende can buldu. Kaderlerinin ipine siyah bir ip bağlandı. Lanetli ip…

Dünya`nın sonu gelirken polis danışmanı olan Kirk içindeki yeni bir kimlikle tanışmak zorunda kalır. Cennet, Cehennem ve Araf`ın kapısı açılmış, bütün varlıklar yeryüzüne inmiştir. Öfkeli olan Tanrı tüm insanlığın sonunu getirmek üzere yeryüzüne yaratıklar yollar. Bu sırada Kirk`e yardım edecek tek bir kişi vardır. Bu kişi Wampirlerin varisi aynı zamanda tüm canlı cansız varlığın da düşmanıdır. Kirk yardım istemek için huzuruna çıktığında aklındaki canavardan tamamen farklı bir varis ile karşılaşır. Bir erkeğe göre kusursuz bir güzelliği olan bu canavar, aynı zamanda dizlerini bile titretecek bir tavırda yaklaşır.

Hara ve Sara`nın insanlardan almak istediği intikamın acı gerçeğiyle yüzleşince neler olacağını merak diyor musunuz? Savcı, Lara Karakent`in önemli ilk görevi, ormandaki vahşi cinayetleri kimin işlediğini bulması gerekirken masal kitaplarından fırlamış gibi bir canavarla karşılaşması onu hazırlıksız yakalamıştı. Bakalım kimsenin canlı çıkamadığı bu ormandan Lara ve yanındaki 15-20 kişilik polis ordusu canlı çıkabilecek mi? Çıktıklarında canavarın onları neden öldürmediğini araştırırlarken hangi gerçekle yüzleşecekler? Okurken sayfaları çevirmekten kendinizi alıkoyamayacağınız Karanlık Orman kitabı, tüm aksiyonuyla ve heyecanıyla okuyucuların onu keşfetmesini bekliyor... HER PAZAR SAAT 20.00`DA YENİ BÖLÜM YAYINDA!!!

Youtube de biri ilk başta nutella çikolatasını yemiş sonra banyoya nutella dökmüş kaşıkla birton kutu nutellaları içini boşaltıp banyonun her tarafına nutella doldurmuş tüm nutellaları sonra da o nutellalı küvete girmiş sonra da her tarafına nutella sürmüş o küvette sonra da o küvetten çıkıp nutella adam olmuş her tarafı nutella olmuş sonra yine o küvetin içine girmiş sonra yine o küvetin üstüne çıkmış nutella adam haliyle o küvete atlamış o nutellalı küvete sonra yine küvetten çıkmış küvet etrafı nutellaydı orayı eliyle yalamış böylece tamamıyla nutella adam olmuş

Edmarg, Ergalen Krallığı` ın hemen yanı başındaki Alark Kasabası` nda yaşayan bir adamdır. Hasta annesine ve perişan hâldeki ailesinin diğer üyelerine bakmak için binbir güçlükle, her gün yalnızca yiyecek bir lokma şey ve içecek su bulma gâyesiyle yollara koyulur. Lakin bir gün, yolu şatafatlı Ergalen Krallığı` nda amansızca kesilir...

Zaman bir gün her şeyi ve her kesi siler * Ya onu da alırsa *NE yapmalıyım ? *sensiz bir hayat nasıl olurdu *Neden ? *NEDEN SEN ?

Herkes bilir ki insanlar bu evrende yalnız değildir. Vampirler, periler, hayaletler, cadılar, troller... Hepsi bu evrenin bir parçası. Bizim hikâyemiz ise ailesinden dışlanmış, doğal hali olan ejderhaya dönüşemeyen...

BİR SOKAK KÖPEĞİNİN HAYATAKİ DEYİŞİMİ *Hiç ait olmadığınız yerde olduğunuzu düşündünüz mü?*

Fantastik bir dünyada daha fantastik olabilecek bir şey düşünün, herhangi bir şey. Büyücüler? Hayır sıradan. Goblinler? Elfler? Orglar? Troller? Cüceler? Bunlarda fantastik bir dünyanın olmazsa olmazları bunlar da değil sevgili okur. Zorla biraz kendini bulacaksın bence. Buldun mu? Tanrılarla savaşan yarı insanlar mı? Belki olabilirdi ama yine de çokta fantastik bir şey değil. Yunan mitolojisine bakabiliriz bunun için. İp ucu veriyim, aptal bir çocuk, saf, bu dünya için fazla iyi. Gelmedi mi aklına bir şey? Arkadaş grubu var. Tabii arkadaşları olmasa nasıl maceraya çıkabilirdi ki? Dur dur hemen " Bu kitapta sıradan arkadaşlık temalı, macera kitaplarındanmış." deme. Bunlar öyle sıradan arkadaşlar değil. Garipliğin sıradanlaştığı bir dünyada ki sıradan canlılar. Ne? "Peki o zaman Fantastik bir dünyada daha fantastik olabilecek şey ne söylesene artık." mı diyorsunuz? Aslında bunun cevabını tüm kitap boyunca yavaş yavaş sırasıyla öğreneceksiniz şu an söylemem maalesef üzgünüm; ama sevgili okur sana bir şeyden daha bahsedebilirim. Neden maceraya çıktıklarından. E tabii bir nedeni olmalı. Ne o öyle macera arayışı içerisine girmek diyerek kestirip atsa mıydım? Tabii ki de hayır. Bu dörtlü arkadaş grubumuz Tuilyn adındaki saf arkadaşımızın rüyasına aşık olmasının peşinden gidiyorlar. Peki nereye, nereye gidiyorlar? Bunu onlarda bilmiyorlar. Daha adını bile bilmediğiniz, yüzünü bile hatırlamadığınız hatta ve hatta ne olduğunu bile bilmediğiniz birisini nasıl bulabilirsiniz? Peki son bir soru daha sorayım. Bu zahmete girer miydiniz? Size bu kitapta vaat ettiğim şey, hiç umursamayacağınız bir detayın dahi tüm hikayeye etki etmesi ve her ilerleyen bölümde, daha da şaşırarak daha da merak ederek ilerleyeceksiniz ve tabii ki koskoca bir fantastik dünyada kaybolma şansı.

Lady Shava’nın dediği gibi ejderhanın ona itaat etmesini sağlamak kolay olmadı. Ejderha onu tuzağa düşürmüştü. Üzerine doğru gelen tehlike karşısında hızla düşünerek omuzlarındaki yükün sandığından daha da ağır olduğunun farkına vardı. Ya burada balık yemi olacak ya da bu müşkül durumdan kurtulup yoluna devam edecekti. Son bir kuvvetle elindeki kılıca sıkıca sarılıp bağırmaya başladı. “Gloryaaa… El Nasrrrr….” Kılcın üzerinde ki elmas ışık saçmaya başladı. Getsun ejderahaya sıkıca tutunarak diğer elinde tuttuğu kılıcı savurup balığın bıyıklarından birini kesti. Bıyığı kesilince havadaki kontrolünü kaybeden balık yan dönerek tekrar göle dalıp kayboldu.

Aola 17 yaşındaki bir sokak çocuğudur. Şans eseri kronograf adında zamanı kontrol etmeye yarayan bir alete rastlar. Yaşadığı birçok acı tecrübeden sonra Amarus adında gizemli bir adam belirir ve ona aleti tam olarak kullanabileceğini, zamanın efendisi olabileceğini söyler. Amarus`un fikri Aola`yı cezbeder ve Aola zamanın efendisi olmak için Amarus`u aramaya başlar. Ancak bu yol uğrunda yapması gereken fedakarlıklardan haberi yoktur. Aola kendini bekleyen zorlu eğitim ve acı dolu gerçekler karşısında nasıl bir mücadele verecektir? Zamanın efendisi olabilecek midir? "Sıradan bir insan zihni basit bir alet ile zamana karşı gelebilir mi? Zaman, bütün yasalarına rağmen boyun eğdirilip bencil çıkarlar için kullanılabilir mi? Peki, bedel ödemeden çıkar elde etmek için bir koz olarak kullanılabilir mi? Yoksa gereken bedel çoktan ödenmiş midir? Akrep ile yelkovan sadece bir ibre mi? Yoksa yaratılış ve yok oluşa şahit olan tek tanıklar mı? Asıl soru ise; bir mahkum mudur zaman, yoksa bir efendi mi?"

Başlangıç Tarihi 02.05.2020 Genç köpek, Panter`in kaybolduğunu öğrenince ufak bir kahkaha attı. "Az önce bana kaybolup kaybolmadığımı sordun ama kaybolan sensin. Anlaşılan yardıma ihtiyacın var." "Burası neresi?"diye sordu, kara kedi. Genç köpek patisinin üzerinde gezinen karıncayı diğer partisi ile kovup Panter`e döndü. "Pati Şehrine hoş geldin." Yazılan bazı sahneler hayal ürünüdür. Öbür hesabıma giriş yapamadığım için yeni bölümleri bu hesaptan yayınlayacağım. "Terk edilmek tüm canlılara aynı acıyı verir."

-Tamamlandı.- Serinin ilk kitabı. Bu kitapta; standart aşk hikayeleri, elementler ya da büyücülük okulları yok. Yeni evren, yeni ırklar hatta keşfedebileceğiniz bambaşka bir dünya var.

Elimde tuttuğum kitabı daha da sıkı tutmaya başladım ve gittikçe tükenen havayı içime çekmeye devam ettim. O bana doğru yaklaştı. Kırmızı gözleri hırsla, öfkeyle ve nefretle parladı. Her zaman sırıtmaya hazır olan dudakları tiksinircesine büküldü. Şeytan bir adım daha yaklaştı. "Fazla zamanım kalmadı." diye mırıldandı ve bir adımda yanıma ulaştı. "Öldüğünde beni hatırlamayacaksın bile." Nefesi boynuma değerken şiddetle titremeye başladım, onun önünde güçlü durmaya çalışsam da bunu beceremedim ve ayaklarının dibine düştüm. "Bunu yapamazsın!" diye çığlık attım son kez. Gözlerimi yukarıya çevirdiğimde yüzünde duran sırıtma büyüdü. "Çok geç." Kırmızı gözleri sinsilikle parladı ve büyük elleriyle boynumu kavradı. Son kez gözlerinin içine baktım ve orada biraz da olsa merhamet kırıntısı aradım. Yoktu. "Öldüğünde beni hatırlamayacaksın bile."

Ölüm bahşedilen ve dengeyi korumakla yükümlü sözde iki kız kardeşin kendi dengeleri bozulunca ortaya sürpriz bir şekilde çıkan bir varisin acınası sonu.

"Sen tahtta değilken makamın ve ailen güvende kraliçe. Ama sen değilsin. Kafandaki bu karışıklıkta bir mum ışığı olmaya çalışabilirim." Ana elementler arasında konuşulan ana element olmasa da güçleri tehlikeli olup krallıkları yıkabilecek bir element grubu olan Amber grubunun kraliçesi Kraliçe Catherine krallığına bir saldırı düzenlenince onu kurtaran yeşil pelerinli bir hanım görür.

FAkir doğup zengin olmak ama annen bı savcı baban bı asker olarak

İki prensin öyküsü. Biri güneşin altında parlayan bir altın parçası diğeri ise gece ay ışığının yarattığı bir gölge.

Yorgu musun ? Dedi bana sakince Henüz yıkılmak için doğru zaman değil dedim. Sonra düşündüm.... Bir savaşta ne zaman mola verilir?

Karakterler: Buket Aybüke Onur Atay (İlk kitabım olucak arkadaşlar desteğinize ihtiyacım var elimden gelen en iyisini yapmaya calisicam sizin için seveceğinizi umuyorum yorumlarda belitmeyi unutmayın ÖPTÜM 🤗

Okula yeni gelen Arkın, Narya`nın hayatına girer. Hikaye burada başlar...

Gerçeklik simülasyonu üzerine kurulmuş bir oyun. Denekler ise canlı insanlar. Yaşanılanlar birer kurgudan ibaret olsa da, oyuncuların hissetikleri duyguların her biri gerçek. Sadece bölümü tamamlayabilen oyuncular final bölümüne erişebilir. Öyleyse bu kurmaca düzende oyuncularımıza eşlik et. Ama uyarayım final bölümü geldiğinde hiçbir oyuncu hikayeyi ikinci kez oynayamaz. Bu yüzden oyunun kuralları gereğince yeni bir oyuna geçmek isteyen oyuncular önce kendi hikayesini bitirme zorunluluğu taşır. Oyunu oynuyorsun zaten cesursundur. Öyleyse sevgili oyuncu, OYUN BAŞLASIN!

Ay kızıla büründüğünde korkma 8 gezegen bir araya geldiğinde savaş başlayacak Denge her zaman kendini korur Ne olduğunu veya olmadığını kabul et Kalbinin sesini dinle o en büyük yol gösterendir ...... Normal bir hayat yaşarken bir anda kendini olmaması gereken bir yerde bulur sırlar gerçekler ve büyüler bu tek bir kişinin hikâyesi değil 8 gezegenin birleşmesinin hikayesi peki bizle bu maceraya var mısın??